به گزارش پایگاه خبری تحلیلی شهرستان دهاقان “دهاقان نا”به نقل از صاحب نیوز به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مرجع عالی‌قدر حضرت آیت‌الله مظاهری، آیت‌الله حسین مظاهری با اشاره به اینکه هدف از خلقت همهٔ موجودات، انسان است به آیه «أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ» اشاره کرد و گفت: هدف از خلقت انسان هم، برای خداست: «وَ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسِی» و هم برای رسیدن انسان به مقام وصول و شهود، و رسیدن این انسان به مقام عبودیت و رسیدن انسان به یک بهشت دائمی است و در نهایت هدف از خلقت انسان این است که این انسان خلیفه‌الله شود: «إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَهً». به‌عبارت‌دیگر اینکه انسان آدم شود و بتواند درخت رذالت را از دل بکند و درخت فضیلت را به‌جای آن غرس کند و میوه دار کند و از میوهٔ آن‌هم خود و هم دیگران دائماً استفاده کنند، که به این مسئله تهذیب نفس می‌گویند.

وی در ادامه گفت: تهذیب نفس مشکل است و آدم شدن در سر حد محال است و کمک خدا را می‌خواهد. اینکه انسان بتواند خدا را معلم خود قرار دهد، اگر خدا معلم اخلاق ما شد، می‌توانیم به‌جایی برسیم، و الاّ نمی‌شود. انسان باید تلاش و کوشش خودش باشد، اما تا کمک خدا نباشد، به‌جایی نمی‌رسد:

«وَ لَوْ لاَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیکُمْ وَ رَحْمَتُهُ مَا زَکَا مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَداً وَ لٰکِنَّ اللَّهَ یزَکِّی مَنْ یشَاءُ وَ اللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ».

این مرجع عالی قدر جهان تشیع ادامه داد: چه کنیم خدا معلم اخلاق ما شود؟ چه کنیم تلاش‌های ما ثمربخش باشد؟ علمای علم اخلاق دراین‌باره صحبت‌ها کرده‌اند. در سورهٔ معارج، سورهٔ «سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ»، دستورالعملی داده‌شده است و این دستورالعمل آسان است. درحالی‌که آسان است، قطعاً انسان را به‌جایی می‌رساند. انسان می‌تواند خدا را معلم اخلاق خود کند و به‌جایی برسد. لااقل اگر نتواند رذایل را ریشه‌کن کند، بتواند کنترل کند.

وی اذعان کرد: این دستورالعمل مرکب از پنج چیز است. اول نماز است: «إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعاً، إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً، وَ إِذَا مَسَّهُ الْخَیرُ مَنُوعاً، إِلاَّ الْمُصَلِّینَ»، انسان معمولاً بی ادب و خودسر است، یعنی معمولاً انسان‌ها صفات رذیله دارند که آن صفات رذیله آن‌ها را بدتر از هر درنده و میکروبی می‌کند. قرآن می‌فرماید: به‌وسیله نماز می‌تواند کنترل کند. خدا در اول می‌فرماید: «الَّذِینَ هُمْ عَلَی صَلاَتِهِمْ دَائِمُونَ»؛ بعد هم در آخر می‌فرماید: «وَ الَّذِینَ هُمْ عَلَی صَلاَتِهِمْ یحَافِظُونَ»، لذا از همه و مخصوصاً جوان‌ها تقاضا دارم به نماز خیلی اهمیت دهید.

آیت‌الله مظاهری ادامه داد: قرآن جایی ندارد که نماز بخوان، بلکه قرآن اقامهٔ نماز دارد. و بیش از دویست جا فرموده اقامهٔ نماز. یعنی در اول وقت همه‌جا تعطیل باشد به‌جز مسجد و همهٔ کارها ملغی شود به‌جز نماز. نماز باادب و با تعقیب و اگر بتواند با حضور قلب. البته حضور قلب کار مشکلی است، اما به هراندازه که بشود. نماز با جماعت و در مسجد و در اول وقت باشد. آنگاه حتماً به انسان کمک می‌کند: «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاَهِ ؛ از دو چیز کمک بخواهید. یکی با تلاش و کوشش خودتان و صبر و استقامت در خودسازی و یکی هم به‌واسطهٔ نماز. بعد هم قرآن وعده داده است که: «إِنَّ الصَّلاَهَ تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنْکَرِ؛ به‌راستی اگر نماز، نماز باشد، انسان می‌تواند خودسازی کند. می‌تواند برسد به آنجا که گناه در زندگی او نباشد و اگر گناه آمد، توبه و خجالت‌زدگی داشته باشد و بالاخره مقدمات آدمیت را فراهم کند. لذا باز از جوان‌ها تقاضا دارم که به نماز خیلی اهمیت دهید.

رئیس حوزه علمیه اصفهان ادامه داد: دوم چیزی که بحث ماست، این است که می‌فرماید: «وَ الَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ»، «وَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ» ؛ اگر می‌خواهی خودسازی کنی، باید دیگر گرا و به فکر دیگران باشی، به هراندازه که می‌توانی. قرآن می‌فرماید: «لِینْفِقْ ذُو سَعَهٍ مِنْ سَعَتِهِ وَ مَنْ قُدِرَ عَلَیهِ رِزْقُهُ فَلْینْفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّه ؛ باید به هراندازه که می‌توانی به فکر دیگران باشی. آن‌کسانی که می‌توانند دختران را شوهر دهند و پسرها را زن دهند و خانه برای بی‌خانمان‌ها درست کنند و بالاخره مردم را از نظر خوراک و پوشاک و مسکن و ازدواج در رفاه قرار دهند. و کسانی که نمی‌توانند، به هراندازه که می‌توانند و اگر هیچ نمی‌توانند، دلسوز برای اجتماع و دیگران باشند، با دعا و راز و نیاز باخدا و کمک گرفتن از دیگران برای مستمندان.چیزی که باید به آن توجه داشته باشیم و مهم است، اینکه این غیر از خمس و زکات است. این را آیه اول سوره بقره معنا می‌کند و می‌فرماید:

«ذٰلِکَ الْکِتَابُ لاَ رَیبَ فِیهِ هُدًی لِلْمُتَّقِینَ، الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَ یقِیمُونَ الصَّلاَهَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینْفِقُونَ«

آیت‌الله مظاهری اضافه کرد: باز در اینجا قرآن اول نماز را می‌گوید و بعد از نماز رسیدگی به دیگران را می‌گوید. انسان می‌تواند خدا را معلم اخلاق خود کند. یکی با اقامهٔ نماز و دوم با «وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینْفِقُونَ»‌، هرچه را خدا به او داده است، دیگران در آن شریک شوند. اگر مالی دارد، در مالش و اگر علم دارد، در علمش و اگر وجاهت شخصیت دارد، در وجاهت و اگر قلم دارد، در قلمش و بالاخره هر نعمتی که دارد، خودخور و خودخواه نباشد و به هراندازه که می‌شود به دیگران بدهد: «وَ الَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ» و این حقّ معلوم یعنی قانون مواسات.

وی ادامه داد: قضیّهٔ خمس و زکات ربطی به این بحث ما ندارد. در قرآن هم کم آیه راجع به زکات اصطلاحی فقها داریم و بیش از یک آیه نیست که می‌فرماید: «خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَه و آن هم در مدینه نازل شده است. راجع به خمس هم بیش از یک آیه نداریم و اینست که: «وَ اعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَی‌ءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ» که این هم در مدینه نازل شده است؛ امّا قانون مواسات بیش از هزار مرتبه در قرآن نازل شده است. هم در مکه آیه بعد از آیه و زمان بعد زمان و مکان بعد مکان و هم در مدینه. اگر بخواهیم آیات این قانون مواسات را بشماریم، بیش از هزار آیه می‌شود. این جملهٔ «وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینْفِقُونَ «بیش از هزار مرتبه در قرآن آمده است. این بچه‌بازی و سهل‌انگاری نیست، بلکه قانون مواسات خیلی جدی است. بله فرقش اینست که در باب خمس و زکات اگر خمس و زکات نداد، حق‌الناس کرده و اگر حاکم اسلامی بتواند خمس و زکات را از او می‌گیرد و اگر کسی خمس ندهد، مال امام زمان در مالش است و نمی‌تواند تصرف در اموالش کند.

مرجع عالی قدر شیعه افزود: اگر کسی زکات اصطلاحی فقها در رساله را بدهکار باشد، نمی‌تواند تصرف در اموالش کند تا اینکه زکاتش را بدهد. فقرا و امام زمان شریک در اموالش هستند و گفتم اگر حکومت اسلامی بتواند، از او می‌گیرد. اما راجع به قانون مواسات گرفتنی و حق النّاسی نیست، بلکه یک تکلیف است اما تکلیف خیلی جدی است. در همان اول قرآن می‌فرماید: اگر متّقی هستی باید این دو بال را داشته باشی، یکی بال رابطه باخدا و یکی بال رابطه با مردم: «یقِیمُونَ الصَّلاَهَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینْفِقُونَ«و این کم‌کم به‌جاهای بالایی می‌رساند، به‌اندازه‌ای که اگر این تکلیف را ادا نکند، گناه بزرگ است و برای او جهنّم است و آیاتش هم فراوان است و معمولاً کسی به این قانون مواسات عمل نمی‌کند. اگر خیلی مرد باشد خمس و زکاتش را می‌دهد، اما این‌طور نیست که به هراندازه به فکر زن و بچه‌اش است، به فکر دیگران هم باشد. اگر به‌راستی این قانون مواسات پیاده شود، اول چیزی که نتیجه می‌دهد، رفع فقر است و آنگاه فقر در جامعهٔ ما نیست. اگر می‌بینیم فقر در جامعه هست، برای اینست که به این قانون مواسات عمل نمی‌شود.

آیت‌الله مظاهری خاطرنشان کرد: دل امام زمان (عج) را کسی خون می‌کند که به قانون مواسات عمل نکند، کسی که تجمل‌گرا باشد، اما مردم در مضیقهٔ مالی و در مضیقهٔ ازدواج و خانه باشند. دو دو تا چهارتا است که اگر مردم به قانون مواسات عمل کنند، فقر از جامعه برداشته می‌شود و همه ازنظر خوراک و پوشاک و مسکن و ازدواج در رفاه می‌شوند.