به گزارش پایگاه خبری تحلیلی شهرستان دهاقان “دهاقان نا”به نقل ازصاحب نیوز؛ ایام شهادت ثمره رسالت، حضرت فاطمه زهرا (س) فرصتی است برای اندیشیدن پیرامون خلقت وجود الهی زن و رسالت زنان در جامعه انسانی.

از تکریم های کلامی و کرداری پیامبر اکرم (ص) و ائمه
معصوم (ع) نسبت به ساحت مقدس فاطمی، برمی آید که زن در خانواده و جامعه، واجد شخصیت محوری است. گزاره های تکوینی و قوانین تشریعی نیز مؤید آن است که زن، جلوه جمال خداوندی است و بر جلوه های جلال حق، مسبوق است و اگر قرآن می فرماید؛ «الرجال قوامون علی النساء” از باب استخدام است. قیمومیت چیزی نیست جز مسئولیت خدمت و تکفل امور توسط قیم.والایی مقام زن است که مرد را به خدمت و قیمومیت وامی دارد. طبق قوانین و احکام اسلامی، زن، هم حق مالکیت بر اموال خویش را دارد، هم نسبت به بخشی از اموال مرد، ذی حق است، از جمله مسئله «نفقه» و امثال آن. نسبت به اموال و مایملک خود نیز اختیار و استقلال تام دارد. در خانواده نیز ملزم به انجام هیچ کاری نیست حتی در مسئله ارتزاق فرزند که آمیخته با عواطف انسانی است هیچ مسئولیت تعهدآوری ندارد. در خصوص فرزندان هم حق مضاعفی نسبت به مرد دارد؛ اگر خانواده را مانند بوستان یا مزرعه ای فرض کنیم، زن هم واجد منصب کشت و کار است و هم زمین زراعت از آن اوست، در حالی که مرد فقط بخشی از تکلیف کشت را عهده دار است.
وقتی سیره رسول خدا (ص) در احترام به حضرت زهرا (س) را می بینیم که چگونه در مقابل دختر بزرگوار خویش می ایستد، به استقبالش می شتابد، او را به جای خود می نشاند، دستش را می بوسد و «فداها ابوها» می گوید، به عظمت مقام زن در نزد خدا و رسول او پی می بریم. پیامبر اکرم (ص) در مقامی نیست که فقط از باب بروز عواطف انسانی به این تکریم ها اقدام نماید؛
«و ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی». هر کلمه و هر حرکت رفتاری پیامبر (ص)، مأخوذ از وحی الهی است. جوهره وحی نیز ابلاغ «پیام» است. پس پیام این عبارات و رفتارهای اکرام آمیز نسبت به حبیبه حق و شفیعه حشر، حضرت انسیه مرضیه سلام الله علیها چیست؟
دو نکته عظیمی که از آن می فهمیم؛ یکی والایی مقام و منزلت حضرت زهرا (س) در نزد خداوند متعال است و دیگری عظمت شخصیت زن در نزد خدا، قرآن و عترت (ع).
حتی برخی از بزرگان از لقب معروفی که نبی اکرم (ص) به دخترشان عطا فرموده بودند؛ «ام ابیها» این گونه استنباط می کنند که بزرگترین نقش مادر، نقش تربیتی است، پس وقتی می فرماید زهرا (س) مادر پدرش می باشد، یعنی نسبت به رسول خدا (ص) نقش تربیتی دارد، همان گونه که در هجوم سختی ها و اتهامات و آزارها از سوی مردم، فاطمه (س) پناه پدرش بود و مادرگونه، غبار اندوه از سیمای آسمانی رسول خدا می زدود.
با عطف به این مقامات و ارزشی که دین اسلام برای زن قائل است، بانوان گرامی میهن مان مادرانه و مهربانانه پذیرای پدیده الهی انقلاب اسلامی شدند و آن گونه اندیشیدند و عمل کردند که ما دیدیم و دنیا دید؛ به طوری که حضرت امام خمینی ارواحنا فداه فرمودند اگر زنان در این نهضت همکاری نمی کردند، انقلاب پیروز نمی شد.در اینجا نیز زنان، نقش مضاعفی نسبت به مردان داشتند، هم خودشان پیشتاز مبارزات بودند و هم به واسطه وجود آنان بود که مردان، گام درعرصه ایثار می گذاشتند و اگر روحیه مقاومت و شجاعت در میان زنان ما نبود – به طوری که حتی یک یا چند فرزند خود را تقدیم انقلاب می کردند و خم به ابرو نمی آوردند – یقیناً خانواده آنان نیز رغبتی به قیام و مبارزه
نمی یافتند و این گونه در راه فتح و پیروزی انقلاب اسلامی، استوار نمی بودند؛ و این همه منبعث از آن بود که بانوان عزیز به عمق والایی مقام زن در مکتب اسلام وقوف یافته و عجز مکاتب غیر اسلامی در استیفای حقوق زنان را به عینه مشاهده کرده بودند و از این رو خالصانه و بی دریغ در راه حاکمیت دین و محو موانع این حاکمیت مقدس، تلاش می کردند و خون دل ها می خوردند و یقیناً این بزرگواران در این راه روشن، حضرت زهرای مرضیه سلام الله علیها را الگوی خویش قرار داده و خواهند داد؛ هم او که سلاله پاکش حضرت آیت الله خامنه ای ولی امر مسلمین در وصف منزلتش فرمود: «حضرت زهرا (س) فرشته نجات انسان ها در طول تاریخ است.”اینک در فراق غمگنانه برترین بانوی آفرینش، حضرت ام ابیها (س) اشک حزن و حسرت می افشانیم و به ساحت قدسی موعود عاشقان، امام زمان (عج) تسلیت و تعزیت می گوییم و هم آوا با شهیدان، از انقلاب زهرایی که با الهامات فاطمی پیروز شد، تا ظهور حضرتش صیانت می کنیم.