به گزارش پایگاه تحلیلی خبری اطلاع‌رسانی شهرستان دهاقان “دهاقان‌نا” به نقل از خبرگزاری تسنیم، اقدام هیات پارلمانى اتحادیه اروپایى در ملاقات با برخى محکومان امنیتى ایرانى موجى از انتقادات را ایجاد کرده است. فصل مشترک همه واکنش‏ها اعتراض نسبت به «نقض حاکمیت ملى» با این اقدام نمایندگان پارلمانى اتحادیه اروپاست.
هیأت اروپایى در سفر به ایران، بدون هماهنگى با مسؤولان داخلى در سفارت یونان با دو محکوم قضایى که در فتنه 88 نقش داشته‏اند، دیدار کردند و از آن‏ها به‏دلیل فعالیت حقوق بشرى با پرداخت هدیه تقدیر کردند.
رفتار غیر دیپلماتیک هیأت پارلمانى اتحادیه اروپا، همچنان از موضوعات مورد بحث در داخل کشور است. دیدار این هیأت با دو محکوم فتنه 88 و اهداى جایزه نقدى به آن‏ها و رفتار غیر دیپلماتیکشان در دیدار با رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظلم، با انتقادها گروه‏هاى سیاسى و مقامات کشورمان همراه بوده است.

‏ هفته گذشته یک هیات پارلمانى از اتحادیه اروپا در سفرى رسمى وارد ایران شده و با مقامات بلندپایه کشورمان دیدار و گفت و گو کردند. آنچه این سفر را از سفرهاى مشابه متمایز کرد و على‏رغم گذشت چندین روز از بازگشت آنان به اروپا، بحث‏ها پیرامون آن همچنان ادامه دارد.
هیات اروپایى به سفارت یونان در تهران رفت و در آنجا با «نسرین ستوده» و «جعفر پناهى»، دو تن از عوامل فتنه 88، دیدار و جایزه ساخاروف سال 2012 را به آن‏ها اهدا کرد. این جایزه که از دو دهه پیش توسط پارلمان اروپا پایه‏گذارى‏شده، به مخالفان داخلى کشورهاى ضدغربى داده مى‏شود.
در نگاه اول شاید قضیه چندان مهمى نباشد. هیاتى اروپایى با دو فتنه‏گر ملاقات و از آن‏ها اعلام حمایت کرده است. غربى‏ها در طول این چند سال رسماً حامى جریان فتنه بوده و از این منظر اتفاق جدیدى نیفتاده است اما اعلام حمایت از خاک اروپا یک مسأله است و دیدار و اهداى جایزه در تهران به فتنه گران مسأله‏اى دیگر.
ملاقات پنهانى در سفارت یونان از منظرهاى مختلفى قابل ارزیابى بوده و حائز نکات متعدد و قابل تاملى چون: زمان انجام آن، لابى‏هاى پشت پرده در تدارک و انجام آن، بى‏حجاب بودن ستوده در این ملاقات و… است، اما این موضوع براى نظام جمهورى اسلامى، پیام‏هاى آشکار و البته قابل تاملى هم دارد. برخى از این نکات و پیام‏ها را مى‏توان این‏گونه برشمرد:
1- قرار بود این سفر سال گذشته انجام شود و به‏دلیل اصرار هیات اروپایى براى دیدار با ستوده و پناهى و مخالفت جدى ایران، لغو شد. انجام این سفر در سال جارى و انجام ملاقات مورد نظر اروپایى‏ها نشان مى‏دهد، متاسفانه ظاهراً آن‏ها در اصول باطل خود از ما مستحکم‏تر هستند! سفر رسمى خود را براى کوتاه نیامدن از اصول خود، لغو مى‏کنند و وقتى سفر مى‏کنند که مى‏دانند به هدف خود مى‏رسند. این موضوع براى برخى‏ها در داخل مى‏تواند درس و الگو باشد!
2- تاریا کورنبرگ، رئیس فنلاندى هیات اروپایى در بازگشت از این سفر، دیدار با ستوده و پناهى را مهم‏ترین بخش سفر این هیات دانست. این موضع‏گیرى نشان مى‏دهد، آن‏ها همچنان و پس از گذشت بیش از سه دهه، همچنان جمهورى‏اسلامى و نظام آن‏را به رسمیت نمى‏شناسند. (البته در اینجا منظور به رسمیت شناختن حقوقى نیست.) اگر چنین بود دیدار با این دو تن را بالاتر از دیدار با رئیس جمهور، رئیس مجلس، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و وزیر خارجه جمهورى اسلامى نمى‏دانستند!
3- پیام دیگر و بسیار مهم این اقدام آن است که غرب على‏رغم برخى ادعاها درباره دست کشیدن از سیاست تغییر رژیم ایران، این سیاست همچنان در دستور کار آن‏هاست و از هیچ فرصتى در این زمینه رویگردان نیستند. فراموش نکنید که تقدیر از ستوده و پناهى، تقدیر و تشکر از جریانى است که هدفى جز براندازى نظام جمهورى اسلامى را دنبال نمى‏کرد.
4- این ملاقات نشانگر رویکرد آینده غرب در قبال ایران نیز هست. در حالى که ایران على رغم سنگ‏اندازى و مشکل تراشى‏هاى متعدد طرف غربى، با حسن نیت وارد مذاکرات هسته‏اى شده و جو رسانه‏اى و تبلیغى علیه جمهورى‏اسلامى را در این زمینه در دنیا به هم زده است، ملاقات خاکسترى در سفارت یونان، نشانه محل تلاقى‏بعدى غرب با ایران است. بدون شک آن‏ها در آینده به بهانه مسائل حقوق بشرى، سیاست تخاصم‏آمیز خود علیه نظام را پیش خواهند گرفت.
5- در این قضیه، دولت، مجلس و دستگاه دیپلماسى تاکنون سکوت و نوعى بازى با کلمات را در این ماجرا در پیش گرفته و موضعى صریح و شفاف در این زمینه نداشته‏اند. دستگاه دیپلماسى به‏عنوان متولى اصلى سیاست خارجى‏نظام، نمى‏تواند و نباید در مورد تحرکات و اتفاقات حوزه مسؤولیت خود بى‏تفاوت باشد.
جایزه‏اى براى فعالان حقوق بشر
جایزه ساخاروف در سال 1988 و براى اولین‏بار از سوى پارلمان اروپا به آندره ساخاروف ناراضى معروف اتحادیه جماهیر شوروى و هم‏چنین مارچنکو زندانى عقیدتى در زندان‏هاى این کشور اهدا شد.بانى این جایزه، پارلمان اروپا است که نمایندگان منتخب آن از سوى کشورهاى مختلف اتحادیه اروپا به این پارلمان راه مى‏یابند. از سال 2010 نیز این جایزه با مبلغ نقدى 50 هزار یورویى همراه شده است.
بزرگداشت مقام ستیزه‏گران با رژیم‏هاى مخالف غرب‏
گرچه اهداى جایزه‏اى در حوزه فعالیت‏هاى حقوق بشر مى‏تواند ایده خوبى از لحاظ انسانى به نظر برسد اما نگاهى‏کوتاه به سوابق کسانى‏که این جایزه را دریافت کرده‏اند، به روشنى این مطلب را مى‏رساند که اهداى این جایزه بیشتر به‏عنوان حربه‏اى براى برجسته‏سازى افرادى به کار مى‏رود که به گونه‏اى با نظام‏هاى سیاسى مخالف غرب در حال معارضه هستند.
اهداى این جایزه به مخالفان چینى، کوبایى و حتى سازمان‏هایى همچون گزارشگران بدون مرز نشان مى‏دهد غرب و به‏خصوص اتحادیه اروپا هدف خاصى را از این جایزه دنبال مى‏کنند و آن هم نشان دادن تبلیغاتى کسانى است که به نوعى در ستیز با رژیم‏هایى هستند که ارزش‏هاى غرب را زیر سؤال مى‏برند.
نمونه روشن دیگر آن، اهداى این جایزه به زنان سفیدپوش کوبایى است. این گروه که تحت نظر دفتر حافظ منافع آمریکا در کوبا فعالیت مى‏کند، متشکل از زنان و همسران زندانیان مخالف رژیم کوبا است.
اعضاى این جنبش، خود را طرفدار گسترده‏شدن دمکراسى و انتخابات آزاد در کوبا عنوان مى‏کنند و خواستار آزادى اقوام و همسران خود هستند گرچه در این میان، این گروه به هیچ‏عنوان به تحریم‏هاى یکجانبه ایالات متحده آمریکا که سخت‏ترین تحریم‏ها از نوع خود علیه این کشور محسوب مى‏شود، اشاره نمى‏کند.
این تحریم‏ها سبب به‏وجود آوردن مشکلات فراوان براى سیستم بهداشتى این کشور شده است و گسترش سیستم آبرسانى براى مردم غیرنظامى کوبا را مشکل و تا حدودى نیز غیرممکن نموده است.
البته پیش از این، جنبش مادران پارک لاله نیز با همین هدف در ایران راه‏اندازى شد که به‏دلیل عدم توجه قشرهاى‏مختلف مردم و هم‏چنین نبود امکان پشتیبانى از خارج، عملا با شکست روبه‏رو شد.
از دیگر برندگان جایزه ساخاروف مى‏توان به «وئى جین‏شنگ» فعال حقوق بشر در چین اشاره کرد. البته وى‏پیش از این به جرم ارائه انتقال اطلاعات نظامى به آمریکایى‏ها، به 15 سال زندان محکوم شده بود.
پس از آزادى وى نیز بار دیگر به جرم اقدام علیه امنیت ملى این کشور به زندان محکوم شد که در پى میانجى‏گرى بیل‏کلینتون رئیس‏جمهور ایالات متحده آمریکا، از زندان آزاد و بلافاصله عازم آمریکا شد. بعدها دستگاه اطلاعاتى چین تصاویرى از دیدار وى با برخى از عوامل دستگاه اطلاعاتى آمریکا را در خاک این کشور منتشر کرد.
با وجود این‏که در میان فعالان حقوق بشر، بسیارى از قربانیان مسلمان چه در فلسطین اشغالى، چه در عراق و چه حتى‏در اروپا وجود دارد با این حال این جایزه به هیچ‏عنوان به آنان تعلق نگرفته است.
تنها یکبار این جایزه به یک وکیل مسلمان و البته فمنیست اهل بنگلادش تعلق گرفت که آن هم به‏دلیل مخالفت با چارچوب‏هاى خانواده اسلامى بود.
اهداى این جایزه به نسرین ستوده و جعفر پناهى از دیگر اقدامات پارلمان اروپا در ارتباط با اتفاقات فتنه سال 88 بود که هر 2 نیز از محکومان فتنه بودند.این جایزه در سال 2012 در حالى به این 2 رسید که آن‏ها نمى‏توانستند در مراسم دریافت جایزه در اروپا حاضر شوند، لذا اهداى این هدیه تا یک فرصت مناسب، در بایگانى پارلمان اروپا باقى ماند.
جالب است بدانید که با وجود دیدارهاى مختلف این گروه با مسؤولان عالیرتبه نظام ازجمله رییس مجلس و رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، خانم کرونبرگ که ریاست این گروه را برعهده داشت (و تصویر بى‏احترامى در دیدار با آیت‏الله‏هاشمى رفسنجانى نیز از صداوسیما پخش شد) در بازگشت از ایران، طى یک نشست خبرى، دیدار با پناهى و ستوده را مهم‏ترین دیدار خود در این سفر عنوان کرد.
البته پارلمان اروپا روابط بسیار گرمى نیز با سایر گروه‏هاى اپوزیسیون ایرانى دارد که از این جمله مى‏توان به ارتباط با گروهک منافقین و هم‏چنین احزاب کمونیستى اشاره کرد.
رفتار غیر دیپلماتیک هیأت پارلمانى اتحادیه اروپا، همچنان از موضوعات مورد بحث در داخل کشور است. دیدار این هیأت با دو محکوم فتنه 88 و اهداى جایزه نقدى به آن‏ها و رفتار غیر دیپلماتیکشان در دیدار با رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظلم، با انتقادها گروه‏هاى سیاسى و مقامات کشورمان همراه بوده است.