به گزارش دهاقان بیدار به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ و به نقل از سفیرمشکین، علی عباسی تحلیل‌گر مسائل سیاسی در خصوص مفهوم آتش به اختیار گفت: آتش به اختیار ادبیاتی است که بیشتر در طراحی ها و عملیات‌های نظامی کاربرد دارد اما اخیراً مقام معظم رهبری این اصطلاح را به عنوان مشخص کننده وظیفه و مسئولیت هسته‌های فکری و فرهنگی جامعه در عرصه انقلابی و فرهنگی مورد توجه قرار داده است و این ادبیات زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که ارتباط با فرماندهی قطع بوده و دشمن هجوم آورده و یا در شرایط تهاجم قرار دارد که در صورت تعلل و کوتاهی خسارات جبران ناپذیری وارد می‌شود لذا در این صورت هر کدام از عناصر حاضر به قادر به تشخیص خودی از دشمن بوده و امکان شلیک به سمت دشمن را دارد.

وی در خصوص آتش به اختیار در عرصه فرهنگی گفت: تاکتیک آتش به اختیار وقتی در عرصه‌های فرهنگی و علمی و سیاسی مطرح می‌شود که مراکز فرهنگی، فکری و سیاسی دچار اختلال و تعطیلی هستند و قادر به تشخیص مسائل اصلی و فرعی از یکدیگر نیستند در چنین شرایطی هسته‌های فکری، فرهنگی و افسران جنگ نرم بایستی در عرصه‌های فرهنگی و هویتی وارد عمل شوند و با اشراف اطلاعاتی تذکرات لازم را به مسئولین مربوطه گوشزد کنند.

عباسی در خصوص چرایی طرح آتش به اختیار در جمع دنشجویان گفت: رهبر معظم انقلاب در شرایطی نقشه راه معطوف به تاکتیک آتش به اختیار را در جمع دانشجویان معرفی و تشریح کرد که تساهل و تسامح در ساحت موضوعات و پدیده‌های فرهنگی و اجتماعی در نظام غربی سبب بی هویتی مردم شده و بنیان‌های فرهنگی و اجتماعی آن جوامع را با چالش‌های گوناگون همراه کرده است و به شکل خزنده وارد ایران شده است با این هدف که نسل‌های جدید جامعه را با بحران هویت همراه سازند و انان را نسبت به باورهای اعتقادی جامعه معاند و اگر نشد بی تفاوت تربیت کنند.

وی افزود: این وضعیت در شرایطی در حال اتفاق است که برخی از نهادها و مسئولان عرصه فرهنگی و سیاسی جامعه به نحوی عمل می‌کنند که گویی قادر نیستند یا تعصبات جناحی اجازه نمی‌دهد موضوعات اصلی و فرعی را از همدیگر تمیز دهند.

وی ادامه داد: طرح موضوع آتش به اختیار از یکسو ناظر بر جنگ نرم نامتقارن دشمن است و از سوی دیگر معطوف به آسیب‌ها و اختلالات سیستم فرهنگی کشور است. اینکه سندی تحت عنوان 2030 در تناقض با ساخت اعتقادی جمهوری اسلامی ابلاغ می‌شود و بنا بر این باشد که مبنای عمل نهادهای علمی و فرهنگی و آموزشی جمهوری اسلامی قرار گیرد، بدون اینکه مبنای ملاحظات ایران در آن مراعات شده باشد معلوم می‌شود که هم دستگاه‌ها و هم متولیان بخش سیاسی و فرهنگی کشور دچار اختلال و بی تفاوتی هستند و باید با طرحی نو به فکر راه حل بود.

تحلیل‌گر مسائل سیاسی گفت: مقام معظم رهبری با ارائه نقشه راه مبتنی بر تاکتیک آتش به اختیار در حوزه‌های فکری و فرهنگی، نظام فرهنگی، علمی و سیاسی کشور را در آستانه آغاز یک انقلاب فرهنگی جدید قرار داده است.

وی تاکید کرد: قطعاً این حرکت به معنی تقابل بین عناصر و نیروهای فرهنگی با ساختار دستگاه‌های فرهنگی متعدد کشور نیست بلکه خود این تحول رویکرد انقلابی در بخش فرهنگ می‌تواند مقدمه‌ای برای اصلاح ساختارها و رفع اختلالات دستگاه‌های فرهنگی کشور باشد.

وی تصریح کرد: تحقق عملی مفهوم آتش به اختیار در عرصه‌های فکری جامعه، با رعایت لوازم و پای بندی به شروط مشخص معنا پیدا می‌کند لذا رهبر معظم انقلاب جوانان و هسته‌های فکری و فرهنگی جامعه را به افسرانی مهیا و با کفایت و صلاحیت تشبیه کرده‌اند که چنانچه دستگاه‌ها و متولیان امور فرهنگی کشور نتوانند به مسئولیت‌های خود عمل کنند و در برابر ساختار شکنی‌ها، مفاسد و انحرافات و کج روی‌های فکری رفتارشان از موضع بی تفاوتی و تساهل باشد، هسته فکری و فرهنگی در سراسر کشور موظف هستند با تشخیص رسالتی که بر عهده دارند در چهارچوب اصول و الزامات به صورت خود جوش و داوطلبانه به مسئولیت اصلاح گرایانه خود عمل کنند.

وی خاطر نشان کرد: اقدام معطوف بر نقشه راه آتش به اختیار خود مقید به چارچوب و اصولی است که بدون ملاحظات و مراعات آن‌ها نمی‌توان به هدف اصلی که غلبه گفتمان انقلاب اسلامی در دانشگاه و جامعه است دست یافت. و صدور فرمان آتش به اختیار وسیله‌ای برای نادیده گرفتن اصول اخلاقی و قانونی جامعه نیست بلکه همه تحرکات و عملیات‌های فرهنگی باید در ذیل مصالح و منافع نظام اسلامی و در چار چوب معیارهای اخلاقی و شرعی جامعه اجرایی شود.

عباسی با بیان اینکه برخی از معاندان و معارضات موضوع آتش به اختیار را به معنی هرج و مرج طلبی قلمداد می‌کنند گفت: منظور رهبر انقلاب از طرح این مسئله نفی  چشم انتظاری از نهادهای فرهنگی کشور و تکیه بر ظرفیت‌های خود جوش فردی و جمعی مردم انقلاب برای پیش بردن گفتمان انقلاب اسلامی در دانشگاه و جامعه است.

وی ادامه داد: نکته مهمی دیگری که در اجرای موضوع آتش به اختیار باید در کنار اقدامات خود جوش انقلابی، باید نگاهی هم توامان به اصلاح ساختار و رفع اختلالات در دستگاه‌های فرهنگی از طریق ارائه پیشنهادات و گفتگوهای علمی و منطقی داشت چرا که قرار نیست برای همیشه نهادهای فرهنگی گرفتار ضعف ها و اختلال در تصمیم‌گیری و عملکردها باشند.