به گزارش پایگاه تحلیلی خبری دهاقان بیدار، به نقل از مرصاد، انشقاق در میان اصلاح طلبان و حامیان دولت هر روز در حال بیش تر شدن است و نشانه های آن بیش از گذشته نمود پیدا می کنند.

این مسئله از زمانی آغاز شد که محمد رضا عارف مورد انتقاد برخی قرار گرفته و این مسئله پس از طرح موضوع “ژن خوب” از سوی فرزندش نمود بیشتری پیدا کرد. با مطرح شدن این سخن از سوی پسر عارف انتقادات زیادی به عارف ها(پدر و پسر ) مطرح شد که کمتر سابقه داشت.

این انتقاد ها تنها از سوی جریان مقابل اصلاحات یعنی اصولگرایان نبود، بلکه حجم آن به اندازه ای بود که مشخص بود که کسانی از درون جبهه اصلاح طلبان و حامیان دولت نیز این انتقادها را مطرح می کنند.

با این وجود با گذشت مدتی از این وضعیت به تازگی عارف سخنانی را در یک گفتگو مطرح کرده است، که نشان دهنده اوج انشقاق در درون جبهه ای است که در انتخابات های گذشته با هم لیست مشترک موسوم به لیست امید را منتشر کرده اند.

عارف در خصوص ائتلاف گذشته گفته است: ائتلافی که انجام شد بیشتر ائتلاف اصلاح طلبان و حامیان دولت بود. حالا این بحث هم مطرح بود که اگر بگوییم حامیان دولت، آنوقت این بحث عنوان می‌شود که مگر اصلاح طلبان حامیان دولت نیستند؟پس باید گفت بیشتر حامیان دولتی که در جریان اصلاحات نبودند یعنی اصلاح طلب به مفهوم شناسنامه‌ای نبودند.

وی اما در بخش دیگری از این گفتگو عملا پایان ائتلاف را مطرح کرده و گفته است: در انتخابات سال ۹۸ با پرچم اصلاح طلبانه وارد می شویم یعنی ائتلاف نمی کنیم؛ به اندازه کافی هم نیرو داریم و با تعاملی که با شورای نگهبان داریم و با تغییر نگرشی که در برخی از نهادهای حاکمیتی نسبت به جریان اصلاحات به وجود آمده است انشاالله به این نتیجه برسیم که تایید صلاحیت‌ها روند عادی و قانونی را طی کند و همانند انتخابات شوراها با تورم نیرو مواجه باشیم.

طرح جدایی در انتخابات آینده یعنی در سال ۹۸ نشان می دهد که دیگر نه عارف به لیست موسوم به امید، امیدی دارد و نه تلاشی برای همکاری در میان آن ها وجود دارد.

این یعنی انشقاق به وجود آمده به اندازه ای بزرگ است که یکی از چهره های جریان اصلاحات یعنی محمد رضا عارف آن را رسما اعلام کرده است؛ آن هم 2 سال قبل از برگزاری انتخابات بعدی.

البته آن طور که مشخص است انشقاق به وجود آمده در میان اصلاح طلبان نیز وضعیت وخیم تری به خود گرفته است. اخیرا زیبا کلام از چهره های اصلاح طلبی در خصوص عارف گفته بود: فراکسیون امید یک بدن بی سر بود با عرض معذرت، آقای دکتر عارف علیرغم احترام زیادی که برای ایشان قائل هستم ولی از نظر اجرایی ایشان را آدم توانمندی نمی بینم ایشان نتوانست این بیش از صد نماینده را جمع کند که 20 الی 30 نفر از این نمایندگان را یک دست و همسو بوجود بیاورد.

وی همچنین گفته است: دکتر محمد رضا عارف اصلا رهبر خوبی نبودن و واقعاً نتوانستند زمانی که این نمایندگان رفتن به آقای عارف رای دادن به عنوان لیدر فراکسیون امید بیش از صد نفر بودند. خوب 70 الی 80 نفر نیروی همین جوری ولی حداقل 10 الی 20 نفر از این نیروی ها شایسته ای بودند. این تعداد نماینده می توانستند خیلی سرو صدا داشته باشند، اگر این نیروهای واقعاً یک فراکسیون خیلی نیرومند و منسجم اما کوچک ولی با صدا دور هم جمع می شدند ایجاد می کردند.

به گزارش مرصاد، جدایی و اختلافات به وجود آمده در میان اصلاح طلبان به اندازه ای جدی است که دیگر این موضوع در جلسات خصوصی آن ها مطرح نمی شود بلکه با صدای بلند و در رسانه ها مطرح می شود. این موضوع نشان دهنده یک چالش جدی در این جریان برای انتخابات 98 است.