به گزارش پایگاه تحلیلی خبری دهاقان بیدار، به نقل از  صبح توس؛ یک شب زمستانی قرار شد همراه یکی از دوستان به جلسه ای برویم ، جلسه ای که ماهیتش موضوعی مهم بود و جنسش هم مانند دیگر جلسه ها نبود که اطراف یک میز جمع بشویم و در انتها هم نتیجه ای نگیریم، این جلسه از جنس عمل بود.

گمان می کردم مکان جلسه از محل زندگی ام خیلی دور باشد؛ اما نه چند کیلومتری بیشتر فاصله نداشت، حال شاهد عجیب ترین اشک ها و لبخندها در زندگی ام بودم. اشک های دوستانم که از وضع معاش این مردم و آسیب های اجتماعی موجود بود و اما لبخندهایی که بر لب مردم رنج دیده می نشست و دلیل آن هم این بود که فهمیدند هنوز هم کسانی هستند که به آن ها کمک کنند و به فکرشان باشند.

آری، در همین شهر یعنی مشهد مقدس، مردمی در بدترین شرایط اقتصادی زندگی می کنند، بگذارید  کمی از مشکلاتشان بگویم : زنانی که همسرانشان معتاد یا زندانی هستند و بار زندگی را به سختی به دوش می کشند و یا کودکانی که اگر به درد آسیب های اجتماعی دچار نشوند مجبور هستند به جای درس خواندن، مشغول کارهایی بیش از حد توان خود شوند.

پیرمردی در آلونکی که سقفش هر لحظه ممکن است فروبریزد کنار بخاری دست ساز خود، تنها زندگی می کند، پدری که شب ها به خانه اش می رود؛ اما دست خالی و فرزندانی که شاید چند روز غذایی برای خوردن نداشته باشند.

گزارش از این دردها بس است باید به فکر درمان این زخم ها بود نمی شود فقط بنشینیم و حرف بزنیم مانند خیلی از مسئولین کشورمان، مسئولینی که با مفهوم عدالت اجتماعی که از پایه های انقلاب اسلامی می باشد آشنا نیستند و فقط یاد دارند حرف بزنند، وعده بدهند و اگر خیلی فشارها زیاد بود یک توییت میزنند در صورتی که حل این مشکلات با مدیریت جهادی حل خواهد شد.

در چهل سال گذشته از انقلاب اسلامی ما هم مسئولینی دغدغه مند و پرکار داشتیم و داریم که به محض اطلاع از مشکلات مردم آستین همت را بالا می زنند و پای در میدان عمل می گذارند و مسئولینی هم داریم که از مردم فاصله گرفتند و با فساد و تبعیض مبارزه نمی کنند و برخی از آنها نیز با دریافت حقوق های نجومی به جای درمان زخم، نمک روی زخم مردم می پاشند.

مردم کشور ما نشان دادند در مواقع مختلف که عاشق انقلاب و نظام جمهوری اسلامی هستند و تمامی مشکلات از جمله موارد مذکور را تحمل می کنند؛ اما از اینکه مشاهده می کنند هر چند سال یک بار مسئولی می آید و شعار مبارزه با فساد و تبعیض را می دهد؛ اما در عمل فقط به عکس گرفتن با مردم مستضعف اکتفا می کنند.

مردم از این وضع شکایت دارند و زمانی هم که می خواهند برای پیگیری این شکایت ها اعتراض کنند و تجمعی رخ می دهد، افرادی ضد ملت با سوءاستفاده و موج سواری، مطالبات به حق مردم را از بین می برند و به فکر منافع خویش می افتند؛ اما مردم بصیر ایران به محض مشاهده این سوءاستفاده ها صف خود را از دشمنان جدا می کنند.

این شکایت ها، فریادی مشترک از سوی مردم و ولی امر آن ها است، ولی امری که خود را جدا از مردم نمی بیند، مقام معظم رهبری در دیدار اخیر خود فرمودند: « در بحث عدالت و عدالت اجتماعی و برداشتن فاصله‌ی بین قشرهای مختلف مردم کم‌کاری و عقب‌ماندگی داریم، مسئولان مردم را بشناسند و برای مردم کار کنند؛ این برای مردم بودن با برای خدا بودن هیچ منافاتی ندارد. خدا گفته است که باید برای مردم کار کنیم و خادم مردم باشیم..حرف مردم شکایت از فساد و تبعیض است. مردم خیلی از مشکلات را تحمل می‌کنند؛ اما فساد را نمی‌پسندند و از تبعیض شکایت دارند».

پس از گذشت چهل سال از انقلاب اسلامی و رسیدن به بسیاری از اهداف و آرمان های این نظام؛ اما در میانه راهیم و هنوز در موضوعاتی همچون تحقق عدالت اجتماعی با نقطه مطلوب بسیار فاصله داریم که مطمئنیم با همت همین مردم مشکلات به زودی حل خواهد شد.

پس از این جلسه موضوع را با چند نفر از دوستان دیگر در میان گذاشتم و هر کدام با هر سلیقه ای که داشتند، این موضوع دغدغه شان شده بود که چه طور می شود به این مردم کمک کرد.