به گزارش پایگاه تحلیل خبری شهرستان دهاقان“دهاقان نا” به نقل از چشمه سار-سردبیر/ سه روز در خانه رب جلیل مهمان بودن، اعتکاف یعنی ذکر یعنی فکر، در حریم یار، محرم اسرار شدن.
به دور از دنیا و مافیها تنها در کنار او بودن. فرصت سه روزه ای که پس از یک سال نصیب انسان می شود.
بار دیگر به خود بازگرد، بازگشت به خویشتن خویش. لحظه ای که ساک این سفر سه روزه را می بندی و توشه این اقامت سه روزه را مهیا می کنی با خود می اندیشی که بار دیگر خدای مهربانی ها اذن همنشینی با خود را به تو داده است.
معتکف خانه یار شدن، لحظات دعا و استغفار، لحظات ناب اشک و راز و نیاز و جمع دوستان.
این ساعات را باید لحظه لحظه اش را قدر دانست.
شب اول همه چیز برایت کمی گنگ است، جمعیتی چند صد نفری که هر کس در حال و نوایی مشغول است.
صدای آرامش بخش قرآن، نوای ذکر و تسبیح. برای لحظاتی این صداها تو را به خیمه ای می برد که بزرگی اش به وسعت تاریخ است و یاد مولایی که شب آخر خود را با نوای قران و نماز سر کرد.
جای تعجب نیست که روز اول این سه روز با میلاد اول معتکف عالم در خانه رب عزیزتقارن یافته.
علی مولود خانه ای است که خدای آن خانه او را سه روز به همنشینی با خود عزت بخشید و معتکفین باید این تقارن را قدر بدانند.
برای این سه روز برنامه داشته باش، روز اول پاک شدن، روز دوم نزدیک شدن و روز سوم رسیدن.
ام داود مادری که خواستار رهایی فرزند خود از بند اسارت بود با اعمالی که آموخت آزادی فرزند خود را از اسارت خواستار بود.
آری اکنون تو نیز آزادی خود را از زنجیر اسارت نفس و رهایی از آتش بخواه. سرمنزل مقصود تو کجاست؟ دنیا یا عقبی؟
چه می خواهی از او که سه روز در خانه اش بست می نشینی؟ کوچک مخواه، از او بزرگ طلب کن که او بزرگ است و بزرگوار.
کرم خانه حریمش را غنیمت دان. نیامده ای تنها به لب ذکر گویی و تذکر گیری، آمده ای از او که کریم ترین است بخواهی.
آمده ای سه روز خود را در خانه اش محبوس کنی که از حبس بزرگ تری آزاد شوی.
آمده ای زندگی خود را برای یکسال بیمه کنی. روزهای بلند، روزه های طولانی، ذکر مدام تو را خسته نکند.
با آرامش این آسمانی ترین مهمانی خو کن، فارغ از همه درگیری های روزمره ات به خودت خو کن.
اینجا سرفصل عاشقی است برای آنان که خدا را از رگ گردن به خود نزدیک تر یافته اند.
از مهمان ویژه این خانه که خداوند دیوار خانه اش را به یمن حضور او شکافت بخواه تا درک شیرینی قاب قوسین این ذکر سه روزه را به تو بفهماند.
این سه روز نیز مانند همه روزهای دیگر می گذرد وانچه باقی می ماند صفای باطن، آرامش خاطر و سبکی روح توست.
برای این تولد دوباره برایت جشن می گیرم و به خود می گویم تولدت مبارک.
این خانه را باید خدا در اصل معماری کند
آدم بنایش برنهد جبرییل هم یاری کند
آید اولوالعزم دگر یک چند حجاری کند
او را اوالامر دگر منقوش و گچکاری کند
اینسان خدا از خانه اش یک چند نگهداری کند
تا ساعتی از دوستی یک میهمانداری کند