به گزارش پایگاه تحلیلی خبری دهاقان بیدار، به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ عبدالمجید شیخی، در گفت‌وگو با ندای چناران اظهار کرد: دولت تولیدکننده را از سه جهت در مخمصه قرار داده و تولید را به سراشیبی سقوط کشانده است؛ یکی اینکه عرصه را ازلحاظ حجم بازار، برای تولیدکننده داخلی تنگ کرده است و اجازه داده است هر کالایی که مشابه داخلی دارد، اعم از بنجل یا غیر بنجل، وارد این بازار شود.
این کارشناس مسائل اقتصادی افزود: امروز می‌بینیم کشور پرشده است از کالاهای خارجی و با توجه به محدودیت بازار داخلی، عرضه تولید داخل مختل و دچار مشکل شده است.
نقدینگی بالاست؛ اما دست تولیدکننده خالی
وی بابیان اینکه حجم نقدینگی در کشور سه برابر شده است، خاطرنشان کرد: دولت با سازوکاری که در پیش گرفته است؛ با ضعف در نظارت، برنامه‌ریزی و مدیریت، منابع مالی و پولی را به سمت دلالی سوق داده است و مانع ورود این منابع به سمت تولید شده است.
این اقتصاددان در ادامه بیان داشت: در حال حاضر بیش از هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان نقدینگی وجود دارد؛ اما تولیدکنندگان دستشان خالی است و نقدینگی‌ای که صرف تولید کنند، ندارند و این یک مانع اساسی بر سر راه تولید است.
شیخی خاطرنشان کرد: مخمصه سومی که متأسفانه دولت بر تولیدکنندگان تحمیل کرده است، افزایش هزینه‌ها است. هزینه‌هایی که به دلیل سوء مدیریت در بازار ارز و نهادهای تولیدی و عدم‌حمایت، بر تولیدکننده تحمیل شده است. درواقع این دولت فشار مضاعفی بر تولیدکننده وارد می‌کند.
باید تعرفه‌های واردات، به قبل قراردادهای ترکمنچای دوره اصلاحات برگردد
وی در ادامه عنوان داشت: برای علاج کار، اول باید آن خیانتی که دوران اصلاحات توسط همین معاون اول رئیس‌جمهوری رخ داد و تعرفه هزار کالا، پایین آمد و قراردادهای ترکمنچای مثل قراردادی که آقای نعمت‌زاده با ترکیه بست و غیره به قبل برگردد و تعرفه‌های واردات کالا افزایش پیدا کند و عرصه را بر ورود کالاهای مشابه تولید داخلی ببندند تا فضا برای تولید داخلی باز شود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: راهکار دوم این است که باید منابع تولید صراحتاً و سریعاً با اصلاح نظام بانکی روانه تولید داخلی شوند.
شیخی اضافه کرد: نرخ سود در نظام بانکی باید تحققاً از درون مبادلات بیرون بیاید و خودش را نشان دهد نه اینکه از قبل تعیین شود، چنانچه این اتفاق بیافتد و بانک مرکزی روی تشکیل قراردادهای تأمین تسهیلات به تولید، نظارت کند و منابع مالی، به بخش تولید داخلی تزریق شوند، این فضا راه را برای رونق تولید و صادرات و همچنین افزایش کیفیت باز می‌کند و روش تولید اصلاح می‌شود و نرخ اشتغال و کمیت تولید افزایش می‌یابد.
این کارشناس مسائل اقتصادی در پایان خاطرنشان کرد: گام سوم نجات اقتصاد کشور این است که دولت دست به تغییر نرخ ارز نزند و مبادلات پولی دوجانبه و چندجانبه با کشورها را مستمسک فعالیت بازرگانیکند تا نرخ ارز به‌عنوان یک متغیر بزرگ تأثیرگذار از بازار رخت بربندد و اقتصاد از قل و زنجیر پول زوری به نام دلار و یورو آزاد شود و این اقتصاد خودش با محور ریال خودگردان و خوداتکا به پول داخلی شودو چنانچه چنین شود دیگر ارز یک ریال باشد یا ۱۰۰ میلیارد تومان، هیچ تأثیری در اقتصاد ما نخواهد داشت و ما درواقع با پول خودمان و با اتکا به قدرت خرید پول خودمان، می‌توانیم مبادله کنیم.