در حالی که ایران، قطب گردو در جهان است اما واردات گردوی چینی و اکراینی رواج یافته تا جایی که سبب شده محصولات گردوی تویسرکان، اقلید و دماوند روی دست کشاورزان بماند.

هیچ استراتژی مدون و ابلاغ شده ای در بخش کشاورزی به استان ها نداریم

جلالی پور، عضو انجمن تولید کنندگان گردو در این باره گفت: اینکه در شرایط کشاورزی هیچ استراتژی مدون و ابلاغ شده ای به استان ها نداریم مساله بزرگی است که باعث می شود آمار دقیقی نداشته باشیم؛ همچنین در مواردی به نام گردوی ایرانی گردوی دیگری را به بازار عرضه می کنند.

وی افزود: عرضه فراوان محصول سبب افت قیمت های وارداتی می شود و در نتیجه برای تولید کنندگان داخلی تولید صرفه ندارد.

نوعی سم ضعیف در گردوهای کهنه نهفته است

نعیمی، کارشناس مرکز تحقیقات گردو نیز با اشاره به اینکه تمام کشورهای دنیا ایران را به عنوان زیستگاه گردو می شناسند، گفت: گردو بعد از دو سال یک سم ضعیف تولید می کند، همچنین به خاطر ماندگاری آن، اشعه هم می دهند که خالی از ضرر نیست این ها همه از مضرات گردوهای وارداتی است.

سالانه 3.5 میلیون تن گردو در جهان تولید می شود که 250 هزار تن آن متعلق به کشور ما است در این میان آمریکا، چین و ترکیه رتبه های برتر و ایران رتبه چهارم تولید گردو جهان را به خود اختصاص داده است.

کیفیت گردوی ایرانی قابل قیاس نیست

احمدی، رئیس تعاونی تولید کنندگان گردو گفت: در گذشته ما رتبه اول را داشتیم اما به دلایلی کم لطفی هایی به کشاورزان و تولید کنندگان شد.

وی افزود: از نظر طعم و کیفیت و مزه گردوی ایرانی اصلا قابل مقایسه با نوع وارداتی نیست زیرا گردوهای ایرانی هم خاصیت غذایی دارند و هم دارویی اما گردوهای وارداتی همه اصلاح شده و ژنتیکی بدست می آید به همین دلیل اصلا خاصیتی ندارد بلکه تنها شکل و قیافه و ظاهر دارد.

احمدی، مدیر کل دفتر میوه های سردسیر سازمان جهاد کشاورزی هم گفت: به لحاظ حمایت از تولید داخل و اشتغال و باغبانی و نیز ایجاد اشتغال پایدار ما موافق واردات گردو نیستیم.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی مرصاد، تنزل ایران از جایگاه نخست به چهارم تولید کننده گردو آن هم با کیفیتی غیر قابل قیاس، تضعیف اشتغال در این حوزه و بسته بندی های عرضه شده گردوهای وارداتی در قالب بسته های ایرانی همگی از ضرورت ورود جدی مسئولان و البته مردم حکایت دارد.