به گزارش پایگاه تحلیلی خبری شهرستان دهاقان “دهاقان نا” به نقل از ایمنا شهرستان دهاقان در ۹۶ کیلومتری جنوب استان اصفهان واقع شده که از سمت شمال به شهرستان مبارکه و از جنوب به شهرستان سمیرم از شرق به شهرستان شهرضا و از غرب به شهرستان بروجن که یکی از شهرستان‌های استان چهار محال و بختیاری است منتهی می شود.
این شهرستان دارای دو شهر گلشن و دهاقان که مرکز شهرستان است تشکیل شده و دارای ۲ دهستان همگین و قمبوان و 13روستای تابعه می باشد.
جاذبه های گردشگری شهرستان دهاقان به دلیل قدمت این شهرستان دارای جاذبه های گردشگری زیاد و متعددی می باشد که شمار آنها به بیش از ۵۲۰ مورد می رسد.
جاذبه های گردشگری
آسیاب محمد رحیم بیگ:

این آسیاب آبی در انتهای بازار قدیمی شهر و در جوار رودخانه فصلی شور واقع شده که از معدود آسياب هاي آبي اســت و هنوز سالم و پا برجاست اگرچه زياد مورد استفاده قرار نمي گيرد ولی در گذشته به كمك آب قنات هاي «جونجه» و «نويي» به گردش در مي آمد. قدمت آسياب آبي دهاقان که به آسياب برآفتاب نیز معروف است به حدود ۲۰۰ سال قبل بر مي گردد.
برج های کبوترخانه:

شهرستان دهاقان دارای برج ها و دژهای متعددی بوده است که رفته رفته برخی از آنها نابود شده اند اما برج های کبوترخانه واقع در مزرعه برآفتاب هنوز پابرجاست و تعدادی نیز در اطراف روستاهای محمودآباد و شهر گلشن و در نزدیکی دوراهه بودجان مشاهده می شوند.
از این مکان ها برای تجمع کود برای پرندگان و حیوانات و همچنین کشاورزی استفاده می شده اما به لحاظ شکل آنها و پرورش کبوتر ها به برج کبوترخانه معروف هستند.
مقبره سلطان محمد:

سلطان محمد و همسرش بنا به قولی از آموزگاران قرآن بوده اند که در دهاقان مشغول تدریس بوده اند. این دو استاد ارجمند در سال۶۷۰ هجری قمری دار فانی را وداع کرده اند و در محله پشت گنبد واقع در خیابان صدرالعلمای جدید شهر و در خانه شخصی خود دفن شده اند. امروزه این خانه جای محترم برای شهروندان است و پخت نذری در روزهای پایانی هر هفته در آن پابرجاست.
چاه قلعه ی عطاآباد:

همانطور که گفته شد مردم دهاقان که به دارالمؤمنین نیز معروف هستند و اعتقادات مذهبی قوی دارند. چاه قلعه عطاآباد دهاقان واقع در انتهای خیابان معلم شهر و در جوار مدرسه راهنمایی شهید کریم پور واقع شده است. این چاه از دارایی های امیر چوله از کشاورزان و خادمین بوده که برای مصرف کشاورزی از آن استفاده می شده است. مردم این شهر هم اکنون برای پخت نذری و ارتباط با نواب آقا امام زمان(عج) با انداختن نامه درون چاه آخر هر هفته این مکان را خالی نگه نمی دارند.
مقبره باباشیخ حسین و بی بی خاتون:

بابا شیخ حسین جابرانصاری و خواهرش بی بی خاتون از نوادگان عبدالله بن جابر انصاری هستند. مقبره این دو بزرگوار در روستای کره واقع شده و تمام باغ ها و آب های نزدیک مقبره وقف این دو بزرگوار است. پخت کوفته برنجی و سمنو در نزدیکی ایام عید در این مکان هر سال صورت می گیرد.
مسجد جامع پوده:

این مسجد واقع در بازار قدیمی روستای پوده که از روستاهی شمالی دهاقان است به شمار می رود. این مسجد دارای محراب سنگی با قدمت بیش از یک هزار سال می باشد.
منبر و حوض سنگی آن متعلق به دوران صفویه ‌است. درون حجره‌های آن، بر روی دیوارها، آثاری از نقاشی‌های دوران صفویه باقی مانده‌است. منبر مسجد از سنگ سیاه است و پنج پله دارد. در حاشیه منبر نام چهارده معصوم خوشنویسی و کنده‌کاری شده‌است.
خانه پدری حکیم جهانگیرخان قشقایی:

حکیم جهانگیرخان قشقایی از علمای معروف سمیرم است اما پدر این حکیم بزرگ ساکن دهاقان بوده است. پدربزرگوار این حکیم همسایه شاعر شیرین زبان دهاقانی حکیم حسینقلی خان خطایی بوده است. این خانه در جوار حسینیه اعظم دهاقان واقع در مرکز شهر است.
زبان و گویش محلی:
جمعیت شهری و روستایی این شهرستان افزون بر۴۰هزار نفر می باشد که اغلب فارسی زبان هستند و گویش های ترکی و لری نیز در روستاها و محله ها فراوان یافت می شود.
سوغات و صنایع دستی دهاقان:
سوغاتی این شهر هم بسکوییت شکری، باقلوا و سوهان عسلی است که طرفدار بی‌شماری هم دارد.

از صنایع دستی دهاقان هم می توان به گیوه، جاجیم و گلیم و قالی یلمه نیز اشاره گرد.
قالی یلمه این شهر در روستای علی آباد جمبزه بسیار مشهور است و گردشگران می توانند از این قالی به عنوان سوغات با خود به منازل خود ببرند.

غذاهای محلی:
آب گوشت، کوفته برنجی، آش دوغ، آش سبزی و… از غذاهای محلی و نان یخه هم از نان های محلی عشایر دهاقان محسوب می شود.

پخت سمنو و کوفته برنجی در روستای کره و در جوار آرامگاه باباشیخ حسین جابرانصاری از سنت های دیرین مردم در روزهای پایانی سال است و این را به امید شروع سال جدید و عافیت در سال وتکمیل سفره ی هفت سین انجام می دهند.
شهدا شهرستان دهاقان:
دهاقان در دوران دفاع مقدس سهم بسزایی در پیروزی انقلاب اسلامی داشته است تقدیم ۲۷۴شهید گرانمایه و وجود ۶شهید گمنام این مطلب را تصدیق می کند.
شهید محمد تقی بشارت اولین نماینده مردم شهرستان های دهاقان و سمیرم در مجلس شورای اسلامی از نام آوران این خطه است که نامی نیکو از خود به یادگار گذاشته است.

این شهید بزرگوار در سال۱۳۲۴در دهاقان به دنیا آمد تحصیلات علوم دینی را تا درجه خارج فقه و اصول در مدت ۱۷سال ادامه داد وی که از آزادی‌خواهان زمان قبل از انقلاب بود با فعالیت های گسترده‌اش علیه رژیم شاهنشاهی پنج سال ممنوع المنبر شد اما هرگز از مبارزات خود دست برنداشت.
شهید بشارت در بعدازظهر هفتم دی ماه۱۳۶۰ در خیابان صبای جنوبی تهران بر اثر حمله دو نفر از تروریستان به مقام شهادت نایل می شوند.
شهید سیدابراهیم موسوی اولین شهید دوران انقلاب اسلامی در دهاقان است که هر ساله جای شهادت این شهید بزرگوار در فلکه دفاع مقدس و در روز نخست دهه فجر گلباران می شود.
وی فرزند سید ایوب در سال۱۳۲۳ در دهاقان متولد شد امور خانه را با شغل بنایی تامین می کرد و از مبارزین واقعی و عاشق حضرت امام خمینی(ره) بود.
وی در یکی از تظاهرات خودجوش مردمی که علیه رژیم شاهنشاهی برپاشده بود با همان لباس بنایی شرکت کرد و با اصابت گلوله ژاندارم پاسگاه دهاقان به درجه پرفیض شهادت رسید.
شهید محمد امین امینی سردار دلاوری که سالها درد جراحت جبهه را تحمل کرد و پس از تحمل۲۷ سال یادگار خاک جبهه به همرزمان شهیدش پیوست.

هفتمین فرزند حسینقلی امینی درسال ۱۳۴۰در دهاقان دیده به جهان گشود و از همان ابتدا شیفته انقلاب شد و در فعالیت های مذهبی و بسیجی خود وارد شده و از مبارزین بنام بود.
وقتی عازم جبهه شد سال۱۳۶۳در عملیات بدر از ناحیه سر مجروح شد و با تحمل صدمات وارده بالاخره در سال۱۳۹۰شهید میدان شد.
مشاهیر شهرستان دهاقان:
حسینقلی خان خطایی:

این شاعر گرانمایه در سال۱۲۹۶هجری قمری متولد شد و توانایی و استعداد عجیبی در نظم و نثر داشت. وی علاوه بر سرودن اشعار در خوشنویسی و نقاشی نیز دستی برآتش داشته اند. علاوه برآن نواختن تار و موسیقی از هنرهای این استاد بوده است.
علی اصغر وصال: علی اصغر وصال متخلص به وصال در سال ۱۲۵۴شمسی در دهاقان متولد شد پدرش شاعر و متخلص به محزون بوده است غزلیات این پدر و پسر مخصوصا در دهه محرم از آنها در هیئت های مذهبی استفاده می شود. بحال طویل این شاعران در مصیبت حضرت سالار شهیدان امام حسین(ع) زبانزد است و در سوگراری محرم در آخر برنامه ها استفاده و خوانده می شود.
مرحوم ملاشکرالله رضوانی:

وی در سال ۱۲۵۷شمسی در دهاقان متولد شده و در محضر حکیم جهانگیرخان قشقایی و در مدرسه شیخ محمدعلی نجفی به درجه اجتهاد نائل آمدند. ملاشکرالله رضوانی موسس اولین مدرسه دولتی بنام سیروس بوده است و اولین استاد و معلم در دهاقان بوده در شهرستان دهاقان کمتر کسی را می توان یافت که نام این بزرگ‌مرد را فراموش کرده باشد./