محرم امسال تازه تر از سالهای قبل بود اصلا خاصیت حسین و عزای حسین (علیه السلام) هر روز و هر سال تازه بودن آن است نمیتوانم وصف کنم چرا که قلم را یارای توصیف نیست دهاقان شهری است مذهبی و معنوی ،آنقدر عزاداری آن با صفاست که صفایش در قلب و صداقتش در ذهن ابدی میماند مردان با لباسهای متحد الشکل و سادات در جلو و تقریبا به ترتیب و تنظیم قد و سن. مراسم تعزیه خوانی آن قدمتی صد ساله دارد عصرها در حسینیه اعظم. یادشان بخیر و روحشان شاد آنهایی که تعزیه خوانی میکردند و امسال نبودند بنده تعدادی از آنها را در ذهن دارم و اگر خادم الحسینی از قلم افتاد بر بنده خرده نگیرید چون تعمدا نبوده.مرحوم حاج علی و فرزند مرحومش کاظم امین جعفری، مرحوم حاج جعفر اسماعیلی، مرحوم حاج رمضان اسماعیلی، مرحوم حاج محمد آقاباباییان، مرحوم حاج امرالله فروزنده، و… در این بین افرادی بودند که سقا میشدند و در مشکهای چرمین آب به تشنگان میدادند و ثواب ذکر یا حسین لب تشنه رابه ارمغان میبردند. مرحوم حاج یدالله سلیمی که سالها خادم حسینیه اعظم بود نیز همه را عطرآگین مینمود. یادشان بخیر باد و روحشان شاد.آنها عشق ماندگار حسینی داشتند و از آنها نیز میراثی ماندگار مانده. راستی آیا ما سال آینده محرم و صفر هستیم؟یا بهتر بگویم نامی از ماخواهد ماند؟ در هر محله ای و هر هیاتی هم مسئول هیات خادمی میکند و مدیریت هماهنگی و … را خالصانه کاریزما میکند بهتر و ساده تر اینکه آنها معمولا مسن و محبوب القلوب هیات اند چون حسین (علیه السلام) را واقعی در قلبشان راه داده اند. روستاهای دهاقان نیز رسومی خاص و زیبا و بی ریا دارند به عنوان نمونه که مشتی نمونه خروار باشد بگویم که روستای محمود آباد در ده شب عزاداری و بعضا بیشتر از دهه هر شب بعد از عزاداری به طبخ و توزیع نذری میپردازند آنجا همه اهالی روستا با هم هماهنگ و بانیان خیر مشخص و تقسیم کار صورت میگیرد نذریها را به درب منازل توسط ماشین نیسان توزیع میکنند در توزیع مسایلی را دیدم و دقت نمودم شنیدن و وصف آن خالی از لطف نیست. اول اینکه غذا و نذر در هیچ ظرف یکبار مصرفی استفاده و توزیع نمیشود پس سالمتر است دوم در ساعت مشخصی توزیع میگردد و نظم خاصی حاکم است سوم اینکه به هر تعداد که نیاز داشته باشند بدون هیچ محدودیت و اسرافی توزیع میگردد و چهارم اینکه با رعایت نظم در توزیع بی حرمتی به هیچ زن و مرد عزاداری نمیشود. خیلی زیبا و مخلصانه تمام مراحل انجام میگیرد آری نه از این بابت که دهاقانی هستم میگویم عزای حسینی در دهاقان با صفاست. سالها پیش که نه حسینیه دهاقانیها در مشهد داشتیم و نه اسمی از شهرم در مشهد الرضا (علیه السلام) گویا بود به اتفاق دوست مهندسم که خود بانی خیر شد اربعین را مشهد بودیم از همه جای کشور برای عرض تسلیت به ساحت مقدس امام رضا (علیه السلام)آمده بودند و من درآنجا با تمام وجود فهمیدم عزاداری در دهاقان منظم و دلنشین است. آری دهاقان شهری است با فرهنگ اصیل و بومی، حتی شعرهای مداحان و مرثیه سرایانش هم بومی و جدید است و چه مرثیه سرایانی که سالهای قبل از تولد من و شمای خواننده عزیز عزادار حسینی در دهاقان مرثیه سرایی نموده اند و هنوز نامشان میدرخشد. عزاداری دهاقانی خوش سیما و خوش منظر و دلنشین تر زمانی است که همه عزاداران و زنجیر زنان حسینی (علیه السلام) با آن لباس متحد الشکل که از یقه تا زیر زانو و ساقهای پا را میپوشاند کوچک و بزرگ پیر و جوان و سادات جلیل القدر هم با شال سبز عزا بر روی لباس مشکی خویش مزین به لباس عزا میشوند هیات سادات دهاقان مبدا آغاز و مقصد پایانی خود را حسینیه اعظم قرار میدهند و عزاداران نیز عصرها بعد از مراسم تعزیه خوانی تا مغرب به زنجیر زنی پرداخته و با شرکت در نماز مغرب و عشا جماعت در حسینیه اعظم دهاقان عزاداری را به پایان میرسانند و بعد از نماز و صرف شام مجددا عزاداری مینمایند. عزاداری زمانی سوگوارتر میشود که مداح و شاعر مرثیه سرایی ، سیدی از ذریه حضرت (زهرا سلام الله علیها) با ذوق مراثی خود را با آهنگی حزین و آوایی از سر صدق و اخلاص شور و حالی زاید الوصف در مستمعین ایجاد مینماید. حتی بخشی از ابیات و مراثی در کاشیهای حسینیه اعظم نمودار گشته. امسال چند شب را در محله نهضت آباد دهاقان بودم اگر چه ترک زبان نیستم اما شب اول که رفتم اگر چه عزاداری آنها ترکی بود و متوجه نمیشدم اما چون به قلبم نشست لذا چند شب دیگر هم از عزاداری آنها بهره بردم خدا از همه آن جوانان قبول فرماید چند شب هم درهیات محبان الحسین (علیه السلام) دهاقان پای منبر روحانی مدعو از مشهد الرضا (علیه السلام) رفتم صحبت ایشان از شناخت حسین و اهداف حسین (علیه السلام) بود وبعد از سخنرانی هم جوانان سینه زن هیات عزاداری با صفایی داشتند شبی متعلق به قاسم بن الحسن (علیه السلام) بود من با فرزند 6 ساله ام آنجا بودیم همین که مداح از قاسم بن الحسن (علیه السلام) گقت فرزندم خیلی گریه میکرد ومیگفت مگر قاسم چه گناهی داشته که در کربلا اینگونه با ایشان رفتار شده؟و گریه امانش نمیداد. ذهنم به این جمله مرحوم دکتر شریعتی افتاد که:حسین علیه السلام زنده جاویدی است که هر سال دوباره شهید میشود و همگان را به خود دعوت مینماید. آری اگر چه هزار و اندی از قیام امام حسین (علیه السلام) میگذرد اما چون املای نانوشته است و ابعاد قیام امام حسین (علیه السلام) هر روز تازه و تازه تر میشود بهتر بگویم حسین قدیمی نیست و حسینی بودن و حسینی ماندن زمان و مکان نمیشناسد سن و سال هم ملاک قدم در وادی عشق حسین و عمل نمودن به حرف دل نیست. اما مهم این است که بکوشیم تا حسینی بمانیم و از خداوند متعال بخواهیم همه عزاداریها را در سراسر عالم از همه و همه قبول فرماید .آمین یا رب العالمین
نویسنده: محمد رضا شیروانی کارشناس ارشد مدیریت دولتی – منابع انسانی