به گزارش پایگاه تحلیلی خبری اطلاع‌رسانی شهرستان دهاقان “دهاقان‌نا” به نقل از ایرنا،این پایگاه اینترنتی آمریکایی درمطلبی به قلمˈسیدحسین موسویانˈ دیپلمات سابق ایرانی و دو تن از همکاران آمریکایی اش ˈدنیل کورتزرˈ و ˈتوماس پیکرینگˈ می نویسد: برنامه اقدام مشترک که در ژنو امضا شد، گویای گامی جدی برای رفع اختلافات طولانی بین ایران و غرب بر سر برنامه هسته ای ایران است.
دو طرف با شرکت درمذاکراتی جدی و حسن نیت، علاوه برغلبه برمشکلات اساسی موفق شدند توافقنامه مهمی را امضا کنند اما برای اجرای کارآمد این توافقنامه، دوطرف باید آشکارا به تعهداتشان پایبند باشند و تاخیر، بهانه گیری و سردرگمی در این روند جایگاهی ندارد.
دراین مقاله آمده است: مساله فقط اعتماد سازی یا حسن نیت نیست. البته توافقنامه موقت در شرایطی امضا شد که طی 30 سال گذشته جو بی اعتماد و دشمنی بین ایران و آمریکا حاکم بود و عدم اجرای مفاد این توافقنامه تبعاتی جدی برای ایران وجامعه بین المللی خواهد داشت. درصورتی که ایران نتواند به تعهداتش عمل کند، مخالفان این توافق خواهند گفت که این کشور از این توافقنامه موقت فقط برای خرید زمان به منظور دستیابی به توان هسته ای استفاده کرده است.
همچنین اگر تهران نتواند طبق خواسته آژانس بین المللی انرژی هسته ای از این کشور، در رابطه با فعالیت همه تاسیسات هسته ای اش شفاف سازی کند، این امر ادله ای برای اثبات ساختگی بودن مذاکرات قلمداد خواهد شد.
درعین حال، اگرغرب برخی تحریم های ایران را لغو نکند یا بدتر از آن در صورتی که کنگره آمریکا در شش ماه مهلت اجرای توافقنامه موقت، تحریم های شدیدی را علیه ایران تحمیل کند، مشخص خواهد شد که غرب علاقه ای به توافقنامه مورد مذاکره ندارد و آمریکا هنوز از سیاست تغییر رژیم در ایران فاصله نگرفته است.
به نوشته المانیتور، مهم ترین اقدامی که دو طرف در حال حاضر باید انجام دهند این است که جهان را متقاعد کنند این توافقنامه معتبر است اما کامل نیست و حداقل خواسته های دو طرف را تامین می کند.درغیر این صورت، فریاد مخالفان وافرادی که به دیده تردید به این توافقنامه می نگرند، بیش از کسانی که خواستار موفقیت این توافق هستند، بلند خواهد شد.
در آمریکا، مخالفت های داخلی با توافقنامه موقت و نگرانی درباره رفتار ایران به واسطه نگرانی های دو هم پیمان اصلی واشنگتن یعنی عربستان و اسرائیل تقویت شده است.
به نوشته المانیتور،نگرانی عمیق در اورشلیم و ریاض امری ملموس است ورفع چنین نگرانی اولویت آنها راتشکیل می دهد، زیرا آنها ایران را مشکل جدی قلمداد می کنند که مانع اقدامات مخرب و سلطه اسرائیل بر منطقه می شود.
مخالفت های داخلی در ایران ریشه در نگرانی از سیاست آمریکا دارد که در دوران نخست ریاست جمهوری ˈباراک اوباماˈ رئیس جمهوری ایران کشور تقویت شد. چنین سیاستی مورد حمایت اسرائیل قرار داشت که حق ایران در غنی سازی به منظور استفاده از آن در تولید انرژی را به چالش کشیده است.
بنابراین، درصورتی که هر یک از دو طرف به تعهداتشان بر اساس آنچه در این توافقنامه از آنها خواسته عمل نکنند این توافقنامه شکست خورده قلمداد خواهد شد و تبعاتی در بر خواهد داشت.
نخستین بار که ایران در بازرسی از تاسیسات این کشور تاخیر ایجاد کند و ازاجرای یکی از تعهداتش شانه خالی کند و قبل از اجرای بخشی از توافقنامه به دنبال خرید زمان باشد گروه سه بعلاوه سه متشکل ازسه عضواتحادیه اروپا(آلمان، فرانسه وانگلیس)به علاوه چین، روسیه و آمریکا بار دیگر تحریم های شدیدتری را علیه این کشور وضع خواهند کرد.
درمقابل، درصورتی که گروه سه به علاوه سه به دقت و در زمان مقتضی به تعهداتش عمل نکنند، ایران احساس خواهد کرد که حق تصمیم گیری یکجانبه درباره آینده برنامه هسته ای اش را دارد.
المانیتور می نویسد: درحالی که بعید است ایران موفق به جلب حمایت شورای امنیت از حقوق هسته ای اش شود، این کشور به مجمع عمومی سازمان ملل متوسل خواهد شد و احتمالا سیاست رویارویی با آمریکا و غرب را از سر خواهد گرفت.
حتی با اجرای کامل توافقنامه موقت، نمی توان با قطعیت از دستیابی به توافقنامه ای جامع در مدت شش ماه مطمئن بود چراکه اختلافات دو طرف هنوز هم عمیق است.
به نوشته المانیتور، هر گونه امیدی به امضای توافقنامه دائمی مستلزم اجرای دقیق توافقنامه موقت است وهم ایران وهم گروه سه به علاوه سه باید سیاستی قوی اتخاذ کنند که کمترین تاخیر و شکست را در اجرای مفاد توافقنامه موقت در بر گیرد. اجرای کامل و به موقع این توافقنامه نه تنها باعث اعتماد سازی و افزایش اعتبار آن می شود، بلکه چشم انداز دستیابی به توافقنامه کامل در شش ماه را تقویت می کند.
این امرهمچنین به تسهیل همکاری های سازنده دیگر بین ایران و قدرت های غربی در رابطه با سایر بحران های خاورمیانه ازجمله در رابطه با عراق، سوریه و افغانستان کمک خواهد کرد.توافقنامه موقت و اجرای صادقانه آن فرصتی مهم است که نباید آن را از دست داد. درغیر این صورت، شکستی خواهد بود که تبعاتی غیرقابل تصور خواهد داشت.