دهاقان‌ بیدار
۱۲:۳۱ - دوشنبه ۰۹ دی ۱۳۹۲

علیرضا عسگری زاده

مقاله حماسه 9 دی ماه 88

مقاله زیر در خصوص دی ماه و مناسبتهای دی ماه در نظام مقدس جمهوری اسلامی است و دیماه ماه بصیرت مردم ولایی انقلاب اسلامی ایران است. ماهها به سرعت، روزهاوروزها شتاب بيشتری لحظه ها ودقيقه ها را پشت سر گذاشته و دوباره به دی ماه می رسيم، آغاز دی ماه با هفتمين روز ماه صفر […]

مقاله زیر در خصوص دی ماه و مناسبتهای دی ماه در نظام مقدس جمهوری اسلامی است و دیماه ماه بصیرت مردم ولایی انقلاب اسلامی ایران است.
ماهها به سرعت، روزهاوروزها شتاب بيشتری لحظه ها ودقيقه ها را پشت سر گذاشته و دوباره به دی ماه می رسيم، آغاز دی ماه با هفتمين روز ماه صفر و سالروز ولادت امام صبر و مقاومت مقارن است. امامی که بين ارادتمندان و دوستدارانش بيشتر به باب الحوائج شناخته می شود و بواسطه کظم غيظ عجيبش،لقب کاظم براو نهاده اند، هم اوکه ابوالحسن اول است و صالح و صابر وامين. پنجم دی ماه مصادف با بيست و پنجم دسامبر،ولادت پيامبر صبح و دوستی حضرت عيسی مسيح(عليه السلام) است. هفت دی ماه سالروز صدور پيام حضرت امام خمينی رحمه الله عليه در سال 1358 مبنی بر تشکيل نهضت سوادآموزی است، حضرت امام در اين پيام آموزش همگانی را از نيازهای اوليه ای چون بهداشت و مسکن هم مهمتر تلقی می کنند و در همان ذهن ها را به اين حقيقت متوجه می سازند که فرهنگ وابسته اين کشور بايد به فرهنگ مستقل و خودکفا تبديل شود و اينگونه بود که ايران اسلامی مدرسه ای شد حقيقی جهت رشد وتعالی همگانی و جاده ای برای حرکت در مسيرحيات طيبه.
نهم دیماه88 و اما در طول حيات نظام جمهوری اسلامی، بارها و بارها امواج سهمگين مخالفت، دشمنی و عناد با ارکان نظام برصخره های انقلاب کوبيده اما عاشورای 1388 صحنه ديگری بود از اين کينه ورزی ها. آن روز همانهايي که از چند ماه قبل شعار«نه غزه،نه لبنان، جانم فدای ايران» برآورده بودند در عمل به خيمه های عزاداری ابا عبدالله الحسين(علیه السلام)تاخته بودند. بار ديگر خيمه های حسين(علیه السلام) در آتش کينه و عداوت می سوخت اين بار مقر فرماندهی کوفه نبود. تمام دنيای استکبار در مقابل آرمانهای کربلا ايستاده بود.دشمنی که از قبل با توسل به پياده نظام ضد انقلاب خود در صدد تعبير خواب رويايي خويش برای مردم بود با تمام توان به ميدان آمده بود. آدمهايي که قلب هايشان جبهه های يخ بود مقابل ياران حضرت عشق ايستاده بودند امام ياران حضرت عشق در سينه خاطره همرزمان سفر کرده خود را داشتند که به آنها سفارش کرده بودند«نگذاريد نور گرم و آرامش بخش آفتاب انقلاب خاموش گردد اگر اين خورشيداميد غروب کند تمام شعله های اميد ملت هاي زير ستم ابر قدرتها نيز خاموش خواهد شد»( بخشی از وصيت نامه شهيد حبيب غنی ) و حالا مردمی که روز الست انقلاب بلی گفته بودند می آمدند تا در اين بلا نيز بر شيفتگی خود ببالند و برگ تائيدی ديگر بر صفحات استقامت و وفاداری خود بيفزايد آنهامی دانستند بصيرت و قدرت شناخت خط درگيری با دشمنان است و اين درگيری هر روز در مرزی اتفاق می افتد،گاه در مرزهايي جغرافيايي و گاه در مرزهای اقتصادی، اجتماعی، علمی، سياسي و گاه فرهنگی. مردم دريافته بودند جنگ با اسلام شعار نيست بلکه يک پديده حقيقی است البته جنگ با اسلامی که فقط داشتنی نيست بلکه اقامه کردنی است اقامه شعائر الهی، احقاق حق و دفاع از مظلوم. در نگاه دلدادگان به انقلاب بزرگترين نعمت خدا، نعمت هدايت است و ماهيت اسلام نيز چيزی جز بصيرت نبود آن هم بصيرتی که منشاش قرآن و اهلبيت عليهم السلام باشد و اما دشمن فهميده بود که برای فتح يک سرزمين اول بايد اراده ها را فتح کند از اين رو سالها با سرمايه گذاری گسترده از طريق رسانه ها تلاش کرد مردم را از مسير اصلی انقلاب منحرف سازد ولی يادش رفته بود و شايد خدا از يادش برده بود که شيرازه فرهنگ اين کشور به نام مقدس حضرت عشق ،سيدالشهدا عليه السلام است و همان ارادت به سالار شهيدان بود 9 دی را آفريد و اين چنين بود که حضور آگاهانه و هشيارانه مردم در دفاع از حق و حقيقت 9 دی را به روزی خدايي تبديل کرد. 9 دی پنجره ای به دنيای سياست گشود که از قد کوتاه سياست بازان دنيا طلب خيلی بالاتر است. 9 دی روز بصيرت و ميثاق است با ولايت است. همان امتی که تنها راه رسيدن به حکومت جهانی حضرت بقيه الله اعظم مهدی موعود را راه امام خمينی(ره) می دانند.و ديدند بی بصيرتی برخی را به جای می رساند که خيال می کنند در جبهه حق شمشير می زنند در حالی که خود منشا باطل هستند،بی بصرو کور نهايتا می میرد و لی بی بصیرت فوجی را می میراند.

اربعین حسینی
چهل روز گذشته، چهل روز از اوج گرفتن برادر عزیزتراز جان زینب (سلام الله علیها) در کسوت شهادت، چهل روز از فراق ابوالفضل (عليه السلام)، چهل روز از جدایی علی اکبر (عليه السلام) و این زینب (سلام الله علیها)، اینک نه فقط زینت پدر است که زینت اسلام است و زینت انسانیت، یاد روزهایی که از تشنگی زبان ها در دهان نمی چرخید ولی خواسته های ولایت برزمین نمی ماند. خدا از زینب (سلام الله علیها)، امتحان نمردن گرفته بود، زینب ببین برادرانت، فرزندانت، عزیزانت همه می روند، توببین ولی صبرکن و زینب (سلام الله علیها) افقی رابرای نگریستن انتخاب کرده بود که هیچ چیز جز زیبایی نمی دید، زینب در عاشورا، تابلویی تمام عیار از تجلی انسان تمام و تمام انسان دیده بود.
وقتی پس از رحلت مرموز آيت الله سيد مصطفی خمينی در آبان ماه 1356 نامه ای با امضاء مستعار «احمد رشيدی مطلق» در روزنامه اطلاعات که در آن ضمن توهين به ساحت مقدس امام خمينی رحمه الله عليه، قيام پانزدهم خرداد 1342 توطئه سياه معرفی شده بود، مردم غيور قم در روز 19 دی ماه با تعطيلی بازار و کسب و کار و راهپيمايي به سمت منازل بزرگان حوزه، نقطه عطفی در تاريخ اين انقلاب کردند. اين قيام تاريخی که با دخالت عوامل رژيم پهلوی به خاک و خون کشيده شد خط بطلانی برتفکر جدایی دین از سیاست به حساب می آید. مردم قم در طول تاریخ و انقلاب ثابت کردند همانند دریای خروشانی می مانند که هرجریان مخالفی را در خود حل خواهند کرد. بیست و دوم دی ماه مقارن با بیست و هشت صفر، دلهامان راهی مدینه می شود، مدینه پس از رحلت پیامبراعظم (صلی الله علیه و آله) برای فاطمه زهرا (سلام الله علیها) شهر ندبه و عزاست. فراق اشرف مخلوقات عالم از یک طرف و ناسپاسی و کینه ورزی با ولایت از سوی دیگر برای فاطمه زهرا (سلام الله علیها) گران می آید و همین دنیا پرستی گروهی از مردم است که در روزگاری نه چندان دور مقدمات شهادت فرزند رشید علی (عليه السلام) یعنی امام حسن مجتبی (عليه السلام) را در چنین روزی رقم خواهد زد. آخرین روز ماه صفر، کبوتر دل به سوی مشهدالرضا پر می گشاید. هیچگاه ظلمت و تاریکی، حضور نور را برنمی تابد. وقتی نور هست، عرصه تاریکی تنگ می شودو طاغوتیان شیطان صفت را حیلتی جز خاموش کردن نورنیست، غافل از اینکه خدای متعال همیشه در زمین حجتی خواهد داشت تا شقاوت در باب نفاق را نمایان سازد. بیست و چهار دی ماه آغاز ماه ربیع الاول، یادآور لیله المبیت و هجرت پیامبر به مدینه النبی است. وقتی فتنه های طاغوتیان به جایی رسید که تصمیم به قتل رسول خدا گرفتند، آن علی (عليه السلام) بود که با اشتیاق بربستر پیامبر جای گرفت وبه استقبال شمشیرها رفت و هجرت پیامبر به یثرب که ازاین به بعد مدینه النبی می خواندندش آغاز شد.
بیست و شش دی ماه سالروز فرار خائنی است که پس از عمری خیانت، حتی حامیان و اربابانش از پذیرفتن او امتناع کردند. شاه که پایه های حکومتش به واسطه گسترش نهضت اسلامی به سستی گرائیده بود پس از سال ها از ظلم و ستم که در حق ملت ایران، به مصرگریخت و پس از یک ماه از فرار وی طومار عمر پنجاه ساله حکومت استبدادی رژیم پهلوی نیز به پایان رسید. بیست و هفت دی ماه سالروز تیرباران شهید سید مجتبی صفوی وسه تن از همرزمانش پس از محاکمه در بیدادگاه رژیم پهلوی در سال 1334 شمسی، شهید نواب صفوی، نماد قاطعیت و ایستادگی در مقابل اهریمن ، رهبرفدائیان اسلام و پیش آهنگ جهاد و شهادت در عصر ماست.

تهیه مقاله: علیرضا عسگری زاده مسئول کانون بسیج هنرمندان شهرستان دهاقان

 

همچنین بخوانید:

1 دیدگاه در مورد “مقاله حماسه 9 دی ماه 88”

  1. با سلام و عرض خسته نباشید از این که مقاله به این زیبایی را تهیه کردید مچکریم .
    یا علی

دیدگاهتان را بنویسید

توجه: از انتشار نظرات توهین آمیز معذوریم.

آخرین اخبار