در ابتدا با وجود قانون تعهد به خدمت در وزارت آموزش و پرورش (مصوب در سال 1369) فارغ التحصیلان این دانشگاه با ورود و آغاز تحصیل خود در دانشگاه فرهنگیان با یک تعهد محضری قبول می کردند که پس از فارغ التحصیلی به میزان دو برابر مدت تحصیل خود برای وزارت آموزش و پرورش خدمت کنند که این زمان توسط مجلس شورای اسلامی حداقل 8 سال تعیین شده بود. اما همین تضمین کاری فاقد از کارایی و شایستگی های دانش آموختگان بورسیه شده باعث شد تا وزارت آموزش و پرورش برای جذب نیروی انسانی مد نظر خود نیم نگاهی نیز به فارغ التحصیلان سایر رشته ها و دانشگاه ها داشته باشد.

بعد از کشمکش های زیادی بر سر لغو قانون تعهد به خدمت، وزارت آموزش و پرورش با برگزاری آزمون های استخدامی اقدام به جذب نیرو نموده است که البته نحوه برگزاری و ملاک های قبول شدگان آزمون و نسبت آن با معیار های دانشگاه فرهنگیان خود سوالی بود که سرپرست دانشگاه فرهنگیان در همایش ارزیابی کیفیت نظام های آموزشی در سال گذشته در مورد آن ابراز داشت: در دانشگاه فرهنگیان قانون متعهدین به خدمت مبنای عمل است و از طرفی دیگر بر اجرای آزمون جامع  تاکید داریم که در اثر آن امکان ریزش وجود  خواهد داشت.

این پارادوکس در مقابل ما وجود دارد. برای رفع این پارادوکس پیشنهاد این است که کسانی از هزار امتیاز تعیین شده مثلا 700 یا 800 امتیاز می آورند گواهی دائمی صلاحیت بگیرند و برای کسانی که از این سطح پایین تر هستند گواهی صلاحیت موقت صادر شود و این افراد باید با الزاماتی که دانشگاه پیش روی آنها قرار می دهد و با تلاش بیشتر و ارتباط مستمر با دانشگاه سعی کنند این گواهی موقت را به دائمی تبدیل کنند.

مهرمحمدی در اختتامیه هشتمین نشست هیئت امنای دانشگاه فرهنگیان در شرح و تفصیل این آزمون استخدامی ملاک ها و مراحل آن را این چنین بیان نمود:” مولفه های آزمون 4 مورد است؛ یکی معدل فرد است که البته وزن نسبتا کمتری دارد و وزن 20 درصدی دارد. معدل 15 به بالا پیش بینی شده است که به ازای هر یک نمره معدل، 40 امتیاز تعلق بگیرد. دوم آزمون کتبی است؛ آزمون کتبی آزمونی است که بیشتر مولفه ی دانش موضوعی و تربیتی افراد را مطابق آنچه که در برنامه ی تربیت معلم آمده مورد سنجش قرار میدهد.

سرپرست دانشگاه فرهنگیان مولفه سوم آزمون را آزمون عملکردی عنوان کرد و گفت: آزمون عملکردی وزنش 25 درصد است و 250 نمره. این آزمون مولفه ی فوق العاده مهمی است چرا که در اینجا به سنجش مهارت ها و شایستگی های حرفه ای خیلی نزدیک میشویم. دانشجو و به عبارتی فارغ التحصیل با مسائل آموزشی مواجه میشود و در مواجهه با این مسائل باید توانمندی خودش را برای تحلیل موقعیت مسئله دار آموزشی و تربیتی و ارائه طریق برای خروج از آن وضعیت و فائق آمدن بر آن نشان بدهد.

مهرمحمدی همچنین چهارمین و مهمترین مولفه در سنجش صلاحیت حرفه ای معلمی را پوشه ی کار حرفه ای دانست و گفت: پوشه ی کار در واقع عبارت است از جایی که تمام دستاوردهای دانشجو در عرصه های مختلف و خصوصا در عرصه های فرهنگی و اجتماعی و عمدتا در زمینه هایی که به شکل داوطلبانه، انتخابی  و اختیاری وارد شده (در کانونهای دانشجویی، انجمنهای مختلف علمی، تشکلهای مختلفی که در دانشگاه  دوره ها، اردوها، انواع و اقسام برنامه هایی که جزو برنامه های الزامی دانشگاه نیست) شرکت کرده است. دست آوردهای ناشی از شرکت در این فعالیت ها و کاروزی که جز برنامه های الزامی است، در پوشه ی کاری ثبت و ضبط خواهد شد که 350 نمره به آن تعلق می گیرد؛ حداقلی هم دارد که اگر کسب نشود عبور از این مرحله با عدم موفقیت همراه خواهد شد.”

نکته دیگری که قابل توجه است ظرفیت استخدام در وزارت آموزش و پرورش است که موضوع را کمی پیچیده تر می کند. علی اصغر فانی وزیر سابق آموزش و پرورش در مصاحبه 27 دی ماه 1393 اعلام داشته بود: “در سه ساله آخر دولت قبل مجموعا در کشور 148 هزار نفر در آموزش و پرورش استخدام شدند که رقم بسیار بالایی است و سازمان مدیریت اعلام کرده است که ظرفیت استخدام در آموزش و پرورش در سه سال گذشته پیش‌خور شده است و امیدواریم که بتوانیم طبق ماده 28 اساسنامه دانشگاه فرهنگیان بتوانیم نیروی مورد نیاز خود را جذب کنیم.”

ماده 28 اساسنامه دانشگاه فرهنگیان این اجازه را به وزارت آموزش و پرورش می دهد تا از میان فارغ التحصیلان سایر رشته ها و دانشگاه ها از طریق آزمون جامع اقدام کند.

با اعلام ظرفیت 20 هزار نفری وزارت آموزش و پرورش برای استخدام از سوی معاون آموزشی دانشگاه فرهنگیان در سال 95 – 96 و تقسیم این ظرفیت بین آزمون جامع استخدامی و فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان به طور مساوی، متقاضیان اشتغال در این وزارتخانه را با سردرگمی مواجه کرده است که آیا ملاک های علمی و عملی مهم تر و با اولویت بیشتری هستند یا همین تقسیم بندی پنجاه، پنجاه؟

از سوی دیگر فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان نیز که تعهد خدمتی به این وزارتخانه دارند نیز دچار نگرانی هستند که آیا آموزش های تخصصی ای که آنها در طول مدت تحصیل خود دیده اند از ارزش کافی برخوردار نبوده است که وزارت آموزش و پرورش را بر آن داشته تا با برگزاری آزمون استخدامی اقدام به جذب نیروهای مورد نیاز خود کند؟ سوال دیگری که این فارغ التحصیلان نیز با آن مواجه هستند این است که آیا بهتر نبود تا با تحصیل در یک رشته و دانشگاه دیگر علاوه بر داشتن فرصت های شغلی دیگر از طریق شرکت در آزمون استخدامی شانس خود را برای استخدام در وزارت آموزش و پرورش امتحان کنند؟

آیا درج نشدن ظرفیت دانشگاه فرهنگیان در دفترچه کنکور امسال و همچنین اخذ نشدن ردیف استخدام برای این دانشگاه به علت تفکیک سازمان برنامه و امور استخدامی از هم باعث نمی شود گرایش به سمت دانشگاه فرهنگیان که قرار بود دانشگاهی برای تأمین، تربیت و توانمندسازی معلمان باشد، کاسته شود؟

آیا فارغ التحصیلان سایر دانشگاه ها می توانند در حوزه تعلیم و تربیت مهارت های تخصصی و کافی را داشته باشند و آیا اصلا وزارت علوم و تحقیقات می تواند برای آموزش و پرورش نیرو تربیت کند که حال نیمی از ظرفیت استخدامی در وزارت آموزش و پرورش به فارغ التحصیلان این دانشگاه ها تعلق می یابد؟

تمام این ها سوالاتی است که نهادهای ذیربط خود بدان واقفند و نمی توانند از زیر بار مسئولیت آن شانه خالی کنند ولی این مشخص است که ادامه روند کنونی به تضعیف دانشگاه فرهنگیان می انجامد، دانشگاهی که سند تحول بنیادین آموزش و پرورش بر نقش ضروری آن تاکید ویژه ای دارد.

انتهای پیام/