به گزارش پایگاه تحلیلی خبری دهاقان بیدار،به نقل از انقلاب نیوز، گذشت زمان و تحقق نیافتن وعده های روحانی باری بر دوش دولت یازدهم گذاشته که سنگینی اش تا به امروز بر روی شانه های خود دولت و همچنین مردمی که به آن اعتماد کردند احساس می شود.

وعده هایی که در روزهی تبلیغات گوش هر شنونده ای را کر می کرد.وعده هایی که آن روز ها داغ داغ بود ولی امروز با گذشت زمان رو به سردی و افول می رود.این سردی تا آنجا پیش رفته است که تن اقتصاد از بی رونقی و انفعال به رعشه در آمده است.

روحانی با وعده 100 روزه و گزارش یک ماهه آمد و بر کوس تبلیغات زد،ولی امروز تقریبا 4سال می گذرد و مردم همچنان منتظر صدایی هستند که از دور خوش است.

در شرایطی که کمتر از چند ماه از انتخابات ریاست جمهوری نگذشته است دولت در تکاپوی این است که چگونه برای سال های بعدی به مردمی که به او اعتماد کرده بودند پاسخ قانع کننده ای بدهد.

روحانی با حمله به دولت قبلی و گفتن برنامه های اقتصادی خود در دوره تبلیغات اذعان می داشت که صحنه اقتصادی کشور روزگار خوبی ندارد و دولت تدبیر با برنامه های خود قصد دراد تا احیاء گر وضعیت بغرنج اقتصادی باشد.

سر و سامان دادن به وضعیت اقتصادی جزئی از وعده هایی بود که روحانی در سال 92 داده بود، وعده هایی اعم از اجتماعی، سیاست داخلی، سیاست خارجی و امور فرهنگی را نیز باید به وعده های رئیس جمهور اضافه کرد.

حال شاهد اتفاقات ناگواری در کشور هستیم که بیانگر روش و سیاستی است که روحانی در پیش گرفت و امروز شاهد آن هستیم که جامعه همچنان منتظر تحقق اهدافی است که روحانی در سال های 92 و 96 از آن حرف می زد.

دولت تدبیر با تزریق امید در جامعه سعی داشت رای جمع کند که به هدف خود نیز رسید، اما چیزی که امروز عیان است نا امیدی و نا کار آمدی در زمینه های مختلف به خصوص سیاست خارجی و اقتصادی است.

دولت با شعار تدبیر کار خود را شروع کرد، با انتخاب وزیرانی که میانگین سنی آنها 60 سال بود، چگونه می توان با این بدنه  از وزرا که تمامی آنها قدرت و توان کافی برای تلاش در راه رسیدن به تعالی کشور را ندارند به جامعه امید داد؟!با انتخاب وزرا دولت در همان ابتدا بذر نا امیدی را در دل جامعه کاشت.