به گزارش پایگاه تحلیلی خبری دهاقان بیدار،به نقل از آناج، این امر که غیر از داروهای شیمیایی روش‌های مختلف و متفاوتی برای درمان و یا بهبود نسبی بیماری‌‌‌‌ها وجود دارد، جای شک و شبهه نیست و بسیاری از پزشکان متخصص، به خاطر عوارض کم و زیاد داروهای شیمیایی، تجویز این داروها را جز در موارد ضروری به صلاح نمی‌‌دانند.

مطابق آن چیزی که در تاریخ طبابت آمده است، ارسطو و افلاطون نیز از موسیقی به عنوان روشی برای درمان استفاده می‌‌کرده‌‌اند. ارسطو می‌‌گوید: از موسیقی می‌‌توان در بسیاری از شئون زندگی، تربیت، سرگرمی، درمان، خوشگذرانی و تعدیل احساسات و عواطف استفاده کرد، اما آن موسیقی که برای سرگرمی و خوشگذرانی استفاده می‌‌شود با موسیقی که برای درمان تجویز می‌‌شود تفاوت مبنایی دارد.

نمی‌‌‌توان در مورد بیماری که به لحاظ فیزیولوژیکی و روانی در حالت تعادل قرار ندارد و هر کنش و واکنش در جسم و روان او می‌‌‌تواند تاثیرات رو به بهبود یا رو به وخامت حال فرد را داشته باشد، تضمیمات ذوقی اتخاذ نمود. فلذا ضروری است که هر تجویز با تلفیق نظر کارگروهی از متخصصین و مشاورین در رشته‌های مرتبط و پس از انجام آزمایشات و تحقیقات میدانی و علمی انجام شود و نتایج این تحقیق و مطالعه در نهادها و موسسات علمی به تایید رسیده باشد و در غیر این صورت، معلوم نیست که هر تجویزی بتواند تاثیر مثبتی در روند بهبود بیماری داشته باشد.

ناگفته نماند، دانشمندان بر این عقیده‌اند که هر موسیقی و آهنگی مناسب فرد نیست، بلکه هر انسان موسیقی متناسب با خود و ارگانیک خود دارد که با آن احساس آرامش می کند و غیر آن، جز تخریب جسم و روان او را بدنبال ندارد. در این مسیر چند سوال جدی مطرح است که باید مسئولین بیمارستان مذکور و مراکز درمانی مشابه، پاسخگوی آن باشند.

سوال اول اینکه آیا شورای عالی متشکل از متخصصین واجد شرایط برای این تجویز وجود دارد، که تصویب و نظارت بر اجرای این تجویزهای خارج از تخصص را داشته باشد یا خیر؟

سوال دیگر این است که چرا برخی پزشکان، علی رغم اینکه نتایج مطالعات پزشکی، تاثیرات مثبت طب سنتی – اسلامی را اثبات نموده‌اند و یا بسیاری از روانشناسان بر تاثیرات درمانی معنویت الهی و تقویت انگیزش‌های مذهبی و ارتباط با خدا صحه گذاشته‌اند، نظر مساعدی با راهیابی این روش‌های درمانی در بیمارستان‌ها ندارند! اما ترویج موسیقی در بخش‌ها و حتی پیشنهاد نواختن موسیقی در اتاق عمل! و در حالی که مریض بیهوش است را در اولویت کار خود قرار داده‌اند؟

گذشته از موارد مذکور برخی رویکردهای خاص و مقاصد جنبی و حاشیه‌هایی که طبیعتا ایجاد خواهد شد، ضرورت نظارت بر این تجویزها را دوچندان می‌نماید. حاشیه‌هایی مانند اضافه شدن خواننده به جمع نوازندگان و یا همراهی حرکات موزون در این جمع پرشور و طرب و … .