به گزارش پایگاه تحلیل خبری دهاقان بیدار، به نقل از چهارفصل؛ سیروس انصاری در یادداشتی نوشت: در تکاپوی راه یافتن به خانه ملت تا رسیدن به مناصب غیراصولی بر مسندهای درآمدزا آیه های وسوسه انگیز نمایندگانی ست که تمام سعی و تلاش خویش را حریص وار جهت رسیدن به مطامع شخصی مورد هدف اصلی قرار داده اند!
جایگاه نمایندگان در مجلس بدون شک جایگاه فرصت سازی برای مردمانی ست که از نردبان خلایق مقام ترفیع یاقته اند تا در مقام پارلمانی منحصر بفرد توانا باشند در نقش مطالبه گری حوزه استحفاظی و و در سطح کلان تر از حقوق یک ملت دفاع نمایند!
تاریخ نشان داده و میدهد نمایندگان مردمیکه در احراز گرفتن پست برای خویش و خانواده هایشان در تلاشند بدون تردید تنهای تنها به جیب خویش و رای اعتماد به وزرای پیشنهادی اهتمام میورزند تا در این ره آورد بار و بندیل خویش را ببندند و این همان قصه یک بام # دو هوای مسوولانی ست که خود را خادمان ملت فرض مینمایند ولی در مقام عمل جز خدمت به خویشتن به خلق نمی اندیشند!
در این روزها مجلس حوصله مردم را از هرجهت سر برده تا چه در مقام ارزشی و معنوی وچه در بعد ایفای نقش جهت استرداد مطالبه گری داد مردم برآید که از بام افتخار به بیم مضحک رسانه های خارجی افتاده است!
در بدترین قاب خاطره و سلفی گرفتن با نماینده سیاست خارجی اروپا گرفته تا در تحکیم روابط احزاب جهت انسجام داخلی و رای اعتماد به وزرای پیشنهادی کابینه دوازدهم دولت همه وهمه مستوجب آزرده خاطر شدن و سوهان روح یک ملت مبدل گردیده تا مجلس در نگاه حقیقت بعد از به توپ بستن مجلس در زمان مدرس امروز بدترین شکل و فرم هیبت متزلزل یافته را تجربه نماید!
ما خانه بدوش افکارهای سمت و سو یافته در حاشیه های نهاد قانونگذاری یک کشور که بجد برترین نهاد که باید به نهانخانه وجودی و ماهیتی یک ملت اشاره ای از سرنیاز نماید که چرا و برای چه اینهمه شکوه و عظمت یک امت اسلامی دچار خدشه و استهلاک یافته در کالبد زمان گردیده است!
در نگاه گفتار درمانی و برداشتن ویرگول و کامابندهای از سر استیصال باید وجود برخاسته از مردم باصداقت و همیشه در صحنه این کشور عزیز را به نام نامی شهیدان و مدافعان حرم زینبیون تطهیر بیابیم تا در قدمگاه صراط انقلابی و تبیین اندیشه های ناب ارزشی و کافور خورده در اثبات اخلاق آفرینی و تثبیت شده در راه قرآن آنچه را تطمه این خلایق هرچه لایق است باز بیابیم!
بهرحال کمترین افراد عامی این ملت با توجه به فضاهای سایبری محال است از اوضاع دمدمگی مزاج سیاست سیاسیون عرصه جولانگهی در زد و بندهای شخصی آگاه و مطلع نباشد و این تقابل در تغافل از صیانت از حریم قوه قانونگذاری با افت محسوس و راندمان پایین خدمتگزاری قابل بهره برداری میباشد!
بدون تردید بزرگترین آفت یک ملت و باالطبع یک کشور وجود موخوره های موجود بر بینی افرادیست که با نام خدمت و با هر هوا ذکامی به رعشه افتاده و در مقام قانونگذاری به ویروس سرماخوردگی مطامع شخصی، دمادم به سفره و ناقل این بیماری مسری و دردآسا به استجابت درون می نشینند!
و اگر بخواهیم در مبحث رای اعتماد به وزیران پیشنهادی در صحن علنی مجلس برآییم در اصل بجای تثبیت حکم شایسته سالاری باید از ورود اندیشه ها و حزب های باد خورده در داخل و بیرون از مجلس اشاره ای کرد که گاها پای خویش را فراتر میگذارد و در دفاع از وزیران پیشنهادی قالب گفتارها بسوی قومیت ها و قبیله ای در دفاعیات نمایندگان یک عمر ملت ولی آماتور استخراج میگردد که اینها همه نشانه ضعف و افول برترین نهاد قانونگذاری میباشد!
در نگاهی عمیق تر هنگامی که به خط خوردگان کابینه یازدهم نظری می افکنیم می بینیم آنانیکه عطایشان را به لقایشان بخشیده اند همانا در دولت قبل و در صحن بهارستان بیشترین رای اعتماد را بخود اختصاص داده اند و هیچگاه دچار مشکل قلبی و یا به منظور احیای کابینه در مبحث جوانسازی برنیامده بلکه فرتوت تر و چه بسا جانشینان مورد نظر در مرحله عمل از آنان کآرامدتر هم نخواهند بود!
بنظر میرسد در این اوضاع قرش میش و هوای گرگ خورده باید بحال بعضی و چه بسا اکثر نمایندگان پارلمانی گریست و دق کرد که چرا نمودار شخصیتی و حیثیتی قوه مقننه را بنا به فعلهای غیر مرسوم و خارج از عرف خانه ملت در اعمال سوری تنزل یافته تا امروز در کمتریت حدیث و گفتمان عامه مردم به زد و بندهای شخصی و مدیران در سطح کلان دهه هقتادی آقازاده هایی باشیم که حتی به سن تکلیف و بلوغ فکری دست نیافته اند و این موردها و بیشتر از آن نمونه عینی و استشهادی یک ملت است که این روزها باید سر خویش را از سر تامل به دیوار التفات کوبید تا شاید بخود آییم!
سیاست تاریخ نشان داده اگر یک طرفی نباشی میبازی و حتی اگر بیطرف باشی باید حتما طرف یکی باشی تا باطرف دیگری بمانی#آرزوی توفیق برای آقای بیطرف که در کابینه دوازدهم بیطرف ماند!