به گزارش پایگاه تحلیلی خبری دهاقان بیدار،به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ معمولا پیش از انتخابات و در زمان تبلیغات نامزدهای انتخاباتی، بازار وعده ها گرم است و یکی از روش هایی که کاندیداها برای متقاعد کردن مردم استفاده می کنند، دادن وعده هایی است که از همان روزها تقریبا مشخص است که این وعده ها قابل اجرا است یا خیر. البته سابقه و پیشینه هر کاندیدی مؤیّد میزان اعتبار حرف و وعده های آن شخص است.

پس از برگزاری پنجمین دوره از انتخابات شورای شهر تهران که با پیروزی قاطع لیست امید همراه بود، افراد مختلفی در بین اصلاح طلبان گزینه رسیدن به مقام شهرداری تهران بودند که در لیست پایانی، نام هفت نفر به عنوان کاندیدای پست شهرداری تهران مطرح بود. آقایان محمدعلی نجفی، حسین مرعشی، محمدعلی افشانی، حبیب ا… بی طرف، محمد شریعتمداری، محسن مهرعلیزاده و خانم الهه کولایی کاندیدای برعهده گرفتن مسئولیت شهرداری تهران بودند. بر این اساس مقرر شد تا این هفت نفر برنامه هایشان برای شهرداری تهران را ارائه دهند و در پایان اعضای شورای شهر یک نفر را بر اساس سوابق و برنامه های ارائه شده به عنوان شهردار تهران انتخاب کنند. پس از ارائه برنامه ها و انصراف بعضی از گزینه ها، این محمدعلی نجفی بود که با کسب همه آراء، یعنی 21 رای ، رسما به عنوان شهردار تهران انتخاب شد.

در برنامه های شهردار 66 ساله تهران، موارد مختلفی ذکر شده است که در این گزارش به برخی از آن ها می پردازیم. نجفی برای اداره کلان‌شهر تهران در دوره ۴ ساله، شعار «تغییر پارادایم در سازمان شهرداری» را استفاده کرده است. در اکثر محتوای برنامه نجفی این مسئله دیده میشود که او قصد دارد از شکل سنتی و کنونی «مدیریت شهری» به سبک جهانی «حکمرانی خوب شهری» تغییر رویه دهد! نجفی نحوه مدیریت شهری در دوره های قبل را مدل سنتی دانسته و الگوی «حکمرانی خوب شهری» را جایگزین آن معرفی کرده است. این الگو اگر چه از سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۱ میلادی به بعد به‌عنوان کلید توسعه مطلوب و پایدار شهرها و کشورها همواره از سوی نهادهای معتبر بین‌المللی -از جمله بانک جهانی و هبیتات- مطرح بوده اما تا کنون در شهرهای ایران پیاده‌سازی نشده است. بر این اساس، یک نظام سه ضلعی مرکب از شهرداری (دولت محلی)، شهروندان (بخش عمومی) و فعالان شهر (بخش خصوصی)، سکان اداره شهر را به شکل «مشارکتی» به دست می‌گیرند.

مرکز مطالعات شهرداری تهران نیز سال ۸۹ یعنی ۷ سال پیش، با تحقیق درباره مدل‌های مختلف فعالیت دولت‌های محلی در کشورها، الگوی «حکمرانی خوب شهری» را مورد بررسی قرار داد. این الگو دارای جزئیات زیادی است اما به طور خلاصه می توان گفت که این الگو دو هدف کلان و خاص در خود دارد و دارای ۸ شاخص است. شاخص‌های «حکمرانی خوب شهری» شامل «مشارکت، قانون‌مداری، شفاف‌سازی، انعطاف‌پذیری دولت محلی، وفاق‌محوری، عدالت، کارآمدی و پاسخگویی» است که برای تحقق آنها، لازم است سیستم‌های افشای قراردادهای شهرداری، بهینه‌سازی بودجه شهرداری از طریق پایدارسازی منابع، ایجاد کمیسیون‌های ضدفساد، ایجاد سیستم برآورد رضایت شهروندان و طراحی سیاست مالی حمایت از گروه‌های فقیر شهری، شکل ‌بگیرد و راه‌اندازی شود. پس با این شرایط، «مشارکت، قانون‌مداری، شفاف‌سازی، انعطاف‌پذیری دولت محلی، وفاق‌محوری، عدالت، کارآمدی و پاسخگویی» از جمله وعده ها و برنامه های نجفی در رسیدن به پست شهرداری است. اما باید دید که نجفی در چند وقت گذشته چه میزان از این شاخص ها را انجام داده است و آیا مسیری که هم اکنون در حال طی کردن آن است با این الگو هم راستا است یا خیر.

از دیگر وعده های جناب نجفی، وعده غیر سیاسی بودن ایشان در مقام شهردار تهران است. نجفی در این حصوص گفت: « صراحتا می‌گویم ارتباط تشکیلاتی با هیچ حزبی ندارم. از روزی که شهردار شوم دیگر سیاسی نخواهم بود.» این وعده نجفی چندان به مذاق اصلاح طلبان خوش نیامد و برخی اعضای شورای شهر به صورت مستقیم و غیر مستقیم به ایشان تذکر دادند و یادآوری کردند که شورای اصلاح طلب، شهردار اصلاح طلب می خواهد. البته این وعده نجفی در حد حرف باقی ماند و ایشان در گزارش 100روزه خود در صحن شورای شهر، گزارشی کاملا سیاسی و جناحی از خود ارائه داد. در این گزارش، نجفی به مانند هم حزبی های خود، چه در زمان شهردار بودن محمدباقر قالیباف و چه پس از آن، اتهامات بی اساس و ثابت نشده ای را به قالیباف نسبت داد که این مسئله پشتوانه فکری سیاسی نجفی را نشان می دهد. در انتصابات مسئولین شهرداری تهران نیز، سیاسی کاری کاملا مشخص است و موج می زند.

نجفی قول داد که در زمان مسئولیتش در شهرداری، رابطه شهرداری و دولت حسنه شود. از ابتدای دولت دوازدهم و روی کار آمدن شهردار جدید، نجفی نیز به جلسات هیات دولت دعوت می شود و این مساله می تواند موجب هماهنگی و پیشرفت خوبی در مسائل مشترک شهرداری و دولت شود. اما سوال اینجاست که در روابط حسنه بین دولت و شهرداری چه می گذرد که جناب شهردار بدهی نوزده هزار میلیاردی دولت به شهرداری را که تمامی سندهای مربوط به آن موجود است را کتمان می کند!

وعده استفاده از جوانان و بانوان در بدنه مدیریتی شهرداری هم از وعده های ایشان بود. نجفی در این خصوص نیز گفت: «فقط درباره جوانان و زنان تبعیض مثبت داریم و لاغیر.» اصلاح طلبان که امیدوار بودند با انتخاب نجفی به عنوان شهردار تهران، راهی برای به کارگیری نیروهای جوان اصلاح طلب و به خصوص بانوان باز شود، امیدشان ناامید شد. به نحوی که بسیاری از بدنه مدیریت شهرداری تهران نه تنها جوان نیستند، بلکه بازنشسته بوده و از بانوان نیز در مسئولیت های اصلی استفاده نشده است.

از دیگر وعده های نجفی، منتشر کردن قراردادهای بالای یک میلیارد تومان شهرداری در فضای مجازی است که تاکنون هیچ قراردادی از زمان مسئولیت نجفی در شهرداری منتشر نشده است. شاید از این مسئله بتوان این نتیجه را گرفت که از زمان شروع مسئولیت ایشان تا کنون، هیچ قرارداد بالای یک میلیارد تومان در مجموعه شهرداری ثبت نشده است!

نجفی ایده راه اندازی باشگاه مشاوران شهرداری را نیز داده بود تا کنون از آن نیز خبری نیست. در اولویت قرار گرفتن معلولان در برنامه های شهری، استفاده از مدیرانی که سابقه مدیریت شهری دارند و چندین وعده دیگر که محمدعلی نجفی قبل از تصاحب مسئولیت شهرداری به شورای شهر و در اصل به مردم تهران داده است.

به هرحال مخاطب اصلی شهرداری، خود مردم هستند و آن ها نیز میزان صداقت و کارآمدی مسئولین شهری را می سنجند و برای آینده شهرشان تصمیم گیری خواهند کرد.